epitety: „Cud pospolity“, „Cud zwykły“, „ciszy nocnej“, „niewidzialnych psów“, „chmurka zwiewna i mała“, „duży ciężki księżyc“, „woda (...) płytka“, „porządku dziennym“, „wiatry (...) słabe i umiarkowane (...) porwiste“, „czarnego fraka“, „rozfruwające się białe gołębie“,
„wszechobecny świat“, „Cud dodatkowy“
paradoks:
- „co nie do pomyślenia/ jest do pomyślenia“, „cud pospolity”
- „cud zwykły”
- „cud jeden z wielu”
- „cud na porządku dziennym”
- „cud pierwszy lepszy”
- „cud, który nie tak dziwi jak powinien”
- „cud tylko się rozejrzeć”
- „cud dodatkowy”
- „cud bez czarnego fraka i cylindra”.
anafora: „i to (...)“, „ cud“
wyrazy dźwiękonaśladowcze: „ szczekanie“
ożywienie: „chmurka (...) potrafi zasłonić“
