Scena "Salon warszawski" ukazuje społeczeństwo polskie podzielone na 2 części.
Pierwsza część to prawdziwi patrioci. W przypadku tej sceny są to młodzi studenci i kilka starszych osób, którzy stoją przy drzwiach. Rozmawiają o sytuacji jaka panuje w kraju, o tym co się wokół nich złego dzieje (przesłuchania, prześladowania) i krytykują drugą część społeczeństwa.
Owa druga część to elitarne osoby, carscy urzędnicy i oficerowie wraz z damami, których nie obchodzą losy nieistniejącej na tamten moment niepodległej Polski. Zasiadają przy stoliku i konwersują na temat carskich bali, zabaw, a także polskiej literatury, którą uważają za mierną w porównaniu do francuskiej. Ukazują oni postawę kosmopolityczną.
Mickiewicz tą sceną pokazał duży kontrast między tymi grupami.