Kobiety uchodzą za delikatne istoty, potrzebujące wsparcia w mężczyźnie. Jednak historia pokazuje, że są silne, potrafią podołać zadaniom przypisanym płci przeciwnej. Taką rolą jest na przykład bycie żołnierzem. W wojsku bowiem jest miejsce dla kobiet.
Przykładem popierającym takie stwierdzenie jest historia Emilii Plater. Gdy wybuchło powstanie listopadowe Plater obcięła włosy i uzbrojona, w męskim stroju, razem z przyjaciółką Marią Prószyńską, utworzyła kilkusetosobowy powstańczy oddział, w skład którego weszli strzelcy, kawalerzyści i kosynierzy, a decyzją gen. Chłapowskiego otrzymała honorowy stopień kapitana. Jego decyzją otrzymała także dowództwo 1. kompanii 1. Pułku Piechoty Litewskiej. Biorąc udział w licznych potyczkach, min. pod Mejszagołą i Garbielowem, a także Kownem wykazała się odwagą i walecznością, za co zyskała szacunek żołnierzy, a swoją popularność wśród ludu zawdzięczała walce razem z prostymi ludźmi, mimo szlacheckiego pochodzenia i wysokiego stopnia.
Gdy zachorowała była leczona pod przybranym nazwiskiem Korawińska w Justianowie. Jednak kuracja j nie pomogła i Emilia Plater zmarła 23 grudnia 1831 r. Pochowana została na cmentarzu w Kopciowie.
Emilia Plater stała się symbolem patriotyzmu i walki o niepodległość oraz bohaterką poematów. Adam Mickiewicz jej postać uwiecznił w wierszu "Śmierć pułkownika".
Tytułowy Pułkownik przeczuwając śmierć, żegna się ze swoim koniem, każe też przynieść swój rynsztunek, gromadzi wokół siebie przedmioty symbolizujące ideały, za które umiera.
Lud i żołnierze płaczą, obrazując w ten sposób jak wiele zawdzięczają Pułkownikowi oraz jak bardzo cenią jej męstwo. Dopiero na końcu ballady poznajemy tożsamość tytułowego Pułkownika, którym okazuje się być Emilia Plater, dorównująca odwagą mężczyznom.
Wiele kobiet walczyło również w czasie II wojny światowej, w Armii Krajowej, zwłaszcza w czasie powstania warszawskiego. Niemcy byli zmuszeni do stworzenia specjalnych obozów jenieckich dla kobiet z AK.
Moim zdaniem kobiety to waleczni i honorowi żołnierze, wykazujący się odwagą, co pokazuje historia. Jest dla nich miejsce w wojsku. W czasie pokoju panie w mundurach świetnie radziły sobie m.in. w Iraku, Afganistanie, Kosowie czy Bośni, bo jak same mówią: „Kamizelka kuloodporna krojona jest na rozmiar, nie na płeć.“