apostrofa i wykrzyknienie: „Knieje!“, „Drzewa moje ojczyste!"
epitety: „Ostatni król“, „kołpak Witoldowy“, „wojownik szczęśliwy", „Drzewa ojczyste“, „przyjaciele starzy“, „wielki Baublis“, „dobrym domie“, „farnym kościołem", „Lipa (...) rozrośniona"
pytanie retoryczne: „Czyli was znajdę jeszcze? czy dotąd żyjecie?“, „Czy kwitnie gaj Mendoga pod farnym kościołem?
porównanie: „ pełzałem jak dziecię“, „Wiekami wydrążonym, jakby w dobrym domie“
metafora: „w którego ogromie/ Wiekami wydrążonym“
anafora: „Ostatni (...)“
powtórzenie: „ostatni przyjeżdżał na łowy/ Ostatni król“
uosobienie: „Niebo zdarzy (...)
animizacja: „kwitnie gaj“