Odpowiedź:
Jeśli chodzi o utwór katarynka. Ten utwór stał się dla mnie drogowskazem życiowym. Dzięki postawie Pana Tomasza nauczyłam się udzielać pomocy osobom z różnymi problemami. Chciałabym wspierać takich ludzi po to by mogli czuć się dobrze. Pan Tomasz udzielił chorej dziewczynce współczucia ale i też pomógł odszukać dobrego lekarza. W przyszłości też bym chciała być podobna do bohatera książki. Dawałabym ludziom poczucie bezpieczeństwa i niosla pomoc podczas ich złego stanu zdrowia. Każdy człowiek powinien brać za życiowy drogowskaz niesienie pomocy ludziom od nas słabszych lub chorym. Uważam że każdy człowiek zasługuje na godne życie dlatego trzeba otwierać nasze serca na bezinteresowna pomoc. Dzięki czemu możemy liczyć na uśmiech i radość życia chorych ludzi a to jest najwspanialsza nagroda za nasz trud.