Przeczytaj poniższy tekst o odpowiedz na zamieszczone pod nim pytania (2).
W sprawie Grunwaldu zagrał głos i stary Kraszewski. Pisarz ten, czuły jak sejsmograf na nurtujące społeczeństwo sugestie, już w roku 1881, a więc niemal dwadzieścia lat przed Sienkiewiczem, napisał powieść, także pod tytułem „Krzyżacy”, w której znów sceptycznie odniósł się do bezpośrednich rezultatów zwycięstwa pod Grunwaldem. Opisu bitwy nie umieszcza jak Sienkiewicz na końcu utworu, lecz daje go w połowie powieści, aby wykazać, że z powodu wadliwych cech psychiki polskiej (braku wytrwałości, determinacji i rozumu politycznego) korzyści ze zwycięstwa wymykają się z rąk Jagielle. Krzyżacy rychło odzyskują pewność siebie, opanowują na powrót utracone zamki, panoszą się od nowa, tak że czytelnik z tej właściwie smutnej powieści odnosi wrażenie, jakoby Grunwald sprawy w niczym nie rozstrzygnął, a zło krzyżackie nie zostało zlikwidowane.
Z. Szweykowski, „Trylogia” Sienkiewicza. Szkice, Poznań 1961, s. 98-99
Na czym polega różnica w przedstawieniu bitwy grunwaldzkiej w powieściach Józefa Ignacego Kraszewskiego i Henryka Sienkiewicza?
Jaki był cel zaprezentowania bitwy pod Grunwaldem w utworze Henryka Sienkiewicza?
Henryk Sienkiewicz tworzył, kiedy Polska była pod zaborami, jego powieści miały dodawać Polakom otuchy, a także wychwalać wcześniejsze zwycięstwa i dawać nadzieję, że nie wszystko jeszcze stracone.
