W „Balladynie“ zaprezentowane zostały postacie, które mają lub miały coś wspólnego z władzą.
Pustelnik okazał się królem Popielem III, który został wygnany przez swojego
brata i pozbawiony korony. Stracił też dzieci. Jako wygnaniec, pędził pustelnicze życie od dwudziestu lat, nie walczył o odzyskanie tytułu króla. Ukrywał świętą koronę Lecha – insygnium władzy. Rządził dobrze jako Popiel III, zdaje sobie sprawę, że , że szczęście wróci do kraju w momencie, gdy na tronie zasiądzie człowiek z koroną Lecha.
Jego brat Popiel IV , który zdobył władzę siłą i podstępem, jest tyranem. Jego rządy są srogie, „ociekają” krwią. Jest okrutnym króle, w kraju panowały głód i strach.
Przez krótką chwilę królem - przebierańcem był Grabiec. Zakochana w nim Goplana przekazała mu koronę Lecha, gotowa oddać mu we władanie cały świat przyrody, lecz jego nie interesuje władza, drwi z niej, a korona służy mu do jedynie do przykrycia uszu. Grabiec bawi się rolą „dzwonkowego króla”.
Królową została Balladyna, która drogą zbrodni doszła do władzy. Najpierw chodziło jej o małżeństwo, a potem zgładziła Kirkora, by rządzić niepodzielnie. Balladyna tak jak Popiel IV nie może zbudować państwa prawa, skoro doszła do władzy drogą zbrodni. Chciała być sprawiedliwą królową, wydając na siebie wyroki śmierci zginęła od uderzenia pioruna, co jest wyrazem sprawiedliwości sądów Bożych.
