Mezopotamia jest kolebką najstarszej cywilizacji. Była położona w dorzeczu dwóch rzek - Eufratu i Tygrysu, tam powstawały pierwsze miasta. Obszar ten wchodził w skład Żyznego Półksiężyca, czyli terenów charakteryzujących się większą żyznością gleby. Południowe obszary były bardzo korzystne dla rolnictwa, jednak ze względu na częste wylewy budowany systemy irygacyjne. Tamtejsze miasta-państwa były notorycznie niszczone, gdyż Mezopotamia była otwarta na najazdy wrogich plemion. Uprawiano pszenicę, daktyle, oliwki i jęczmień, zaś hodowano owce, kozy i bydło. W przyzwoitym stopniu były rozwinięte sadownictwo, ogrodnictwo oraz handel dalekosiężny.
