Odpowiedź:
1. Chłopi
--> Najniższy stan w hierarchii społecznej średniowiecza. Charakteryzował się tym, że praktycznie nie miał żadnych praw oraz nie otrzymywał od monarchy przywilejów politycznych bądź ekonomicznych. Los chłopów często zależał od feudała, który dawał im ziemię w dzierżawę, dzięki czemu się wzbogacał bez pracy. Chłopi musieli płacić czynsz, daninę oraz odrabiać pańszczyznę.
2. Rycerstwo/Szlachta
--> Ważny stan w hierarchii społecznej z kilku względów:
- piastowali urzędy ziemskie
- byli seniorami dla chłopów
- stanowili siłę pospolitego ruszenia oraz wojsk polskich
- dostawali od władców różne przywileje i prawa (np. nietykalność osobistą i majątkową; mniejsze podatki czy też zwolnienie z cła)
- zasiadali w Senacie i Izbie Poselskiej;
- tworzyli organizację państwową i administracyjną w kraju;
- często poprzez urzędy, które zajmowali, podejmowali decyzje o charakterze sądowym
3. Duchowieństwo
Stan w hierarchii społecznej, który charakteryzował się tym, że był najbardziej wykształcony spośród wszystkich. Duchowni potrafili czytać i pisać po łacinie, przepisywali księgi oraz nauczali społeczeństwo. Co więcej jako przedstawiciele Boga na ziemi, doradzali królom w podejmowaniu ważnych decyzji. Piastowali oni urzędy kościelne oraz świeckie (m.in. brali udział w sejmie), mogli posiadać własne majątki i ziemie. Mieli wiele praw oraz przywilejów nadawanych od różnych władców.