W wierszu „Do Leukone“ Horacego wyeksponowane zostały stoicyzm i epikureizm.
Światopogląd stoicki wyraża we wskazówce, by przyjmować wszystkie przeciwności losu ze spokojem, nie zamartwiać się co przyniesie los, bo przynosi zbyt wiele niespodzianek, a życie przebiega zbyt krętymi ścieżkami by angażować swój rozum i uczucia w próby dociekania dlaczego jest tak a nie inaczej:
„Nie dociekaj nie nasza to rzecz Leukonoe
kiedy umrzeć mam ja kiedy ty nie odsłaniaj
babilońskich arkanów Co ma być niech będzie“
Z kolei zgodnie ze szkołą epikurejską radzi, by cieszyć się z przyjemności życia mimo trudności jakie mogą nas spotkać: „Nie troszcz się o to — i... klaruj swe wina.“
