Wierz pt. ,,Sonet" Adama Asnyka kontynuuje tradycję romantycznej poezji miłosnej, przez bohatera lirycznego utworu, który jest charakterystyczny dla literatury tego okresu. To niespełniony kochanek, wrażliwy, samotny, potrzebujący i bardzo mocno pragnący miłości.
Jego tęsknota za szczęściem w miłości wyraża się w rozpaczliwym krzyku – żądaniu: „Jednego serca!”. Gotowy jest poświęcić całe życie dla jednej, jedynej osoby, która zastąpiłaby wszystkich innych ludzi. Jednak w stwierdzeniu: „A jednak widzę, że żądam za wiele!” wyraża on pesymistyczny pogląd na miłość i możliwość zrealizowania marzeń.
