Werter to indywidualista, co przejawia się w jego nadwrażliwości i nieprzystosowaniu społecznym oraz życiu bardziej w świecie lektur niż w realiach epoki.
Nieszczęśliwie zakochany, żyje miłością idealną i poza nią nie dostrzega świata, nie może jednak połączyć się z ukochaną Lottą. Sytuacja ta powoduje, że buntuje się przeciwko obowiązującym w społeczeństwie zasadom i konwenansom. Jednak nie potrafi poradzić sobie z rozterkami egzystencjalnymi i sytuacją życiową, co sprowadzało się do jego poczucia bezsensowości i bezcelowości życia, a skutkowało samobójstwem.
Wymiarem jego indywidualizmu był egotyzm, czyli skupienie uwagi na sobie. W swoim „cierpieniu" był tak zapatrzony w siebie, że nie widział krzywd, jakie wyrządzał innym, jednocześnie obwiniając o nie wszystkich.