Choć człowiekowi wydaje się, że sam kieruje swym losem, największy wpływ na jego życie wywierają zwykłe z pozoru przypadki. Także Wisława Szymborska w wierszu „Seans“ wyraża takie przekonanie. Utwór demonstruje różne warianty działania przypadku. Przez przypadek bowiem bohater odkrywa rodzinne pokrewieństwo, innym razem przypadek pomógł obalić fałszywe przekonanie, ukazując narratorce kogoś, o kim sądziła, że nie żyje. Przypadek kreuje nową rzeczywistość, doprowadzając do spotkania obcych ludzi, którzy odtąd będą wieść wspólne życie. Sprawia też, że niemożliwe, staje się możliwe, np. spotkanie kogoś z „czwartej B”, o kim się dawno zapomniało.