Wyjaśnienie:
popełnione na okupowanym przez III Rzeszę terytorium Polski w czasie II wojny światowej, zaplanowane przez partię narodowych socjalistów (NSDAP), dokonywane przez żołnierzy Wehrmachtu, inne formacje wojskowe i paramilitarne, ludność cywilną, instytucje i organy władzy państwowej III Rzeszy oraz działających w jej strukturach funkcjonariuszy, urzędników państwowych i organizacje. Zbrodnie te, będące konsekwencją niemieckiego programu ludobójstwa[1], zostały zakwalifikowane jako zbrodnie wojenne i zbrodnie przeciwko pokojowi przez Międzynarodowy Trybunał Wojskowy w Norymberdze w 1946 roku.
Według orzeczenia Międzynarodowego Trybunału Wojskowego w Norymberdze z 1946[1] zbrodnie niemieckie określone są następująco:
planowanie, rozpoczęcie i prowadzenie wojny napastniczej,
morderstwa dokonywane na jeńcach wojennych i ludności cywilnej,
masowa eksterminacja w obozach,
pokazowe egzekucje,
tzw. łapanki uliczne,
praca niewolnicza,
wysiedlenia ludności,
celowe burzenie miast, wsi oraz osiedli,
grabież dóbr kulturalnych, majątku i niszczenie skarbów kultury narodowej,
wynarodowienie i germanizacja,
prześladowania na tle politycznym, rasowym i narodowościowym.
