Bohaterem dynamicznym w „panu Tadeuszu“ jest Jacek Soplica. Przechodzi on wewnętrzną przemianę, gdyż po zabiciu Stolnika został uznany zdrajca ojczyzny. Wtedy Jacek zmuszony był do opuszczenia Litwy. Wstąpił do Legionów, aby odpokutować winy i po kilkunastu
latach powrócił do ojczyzny jako Ksiądz Robak: bernardyn – emisariusz, by przygotować na Litwie powstanie. Soplica pośmiertnie zostatał zrehabilitowany, ponieważ poświęceniem dla kraju zmazał z siebie piętno zdrajcy i zbrodniarza. Uznany za bohatera narodowego został odznaczony Krzyżem Legii Honorowej.
Zbrodnia jakiej dopuścił się Jacek Soplica na Stolniku, odbiła się piętnem na jego życiu. Uznany za zdrajcę musiał opuścić Litwę, przez co nie mógł zająć się wychowaniem syna Tadeusza, który do końca życia Jacka, nie dowiedział się, że jest on jego ojcem.
