1. Etapy biegu rzeki, koryto rzeki
Duże rzeki płyną najczęściej przez setki a nawet tysiące kilometrów, tworząc w tym czasie złożony profil. Większość rzek zaczyna się na obszarach górskich (bieg górny), następnie wraz ze zmniejszeniem spadku rzeka spowalnia (bieg środkowy) by zupełnie powoli ujść do morza (bieg dolny). Z pojęciem rzeki wiąże się też pojęcie bazy erozyjnej czyli teoretycznej głębokości, do której rzeka mogłaby wyerodować dno. Jest ona najczęściej równa poziomowi morza, choć lokalnie wysokość ta może być inna.
W każdym biegu występują jednak pewne wspólne elementy, takie jak:
Koryto rzeki
Terasy zalewowe
Łożysko rzeki
Terasy powodziowe
2. Intensywność procesów fluwialnych
Intensywność procesów fluwialnych zależy od:
Spadku rzeki
Prędkości rzeki
Wielkości przepływu
Charakteru podłoża i skał budujących koryto oraz terasy
Stopnia regulacji koryta rzeki przez człowieka
3. Procesy rzeźbotwórcze w biegu górnym
Bieg górny rzeki charakteryzuje się: największym spadkiem rzeki i tym samym jej największą prędkością
szybkim powiększaniem wielkości rzeki w miarę uchodzenia do niej kolejnych dopływów
dużą niestabilnością poziomu wody w rzece i zagrożeniem nagłymi powodziami
4. Procesy rzeźbotwórcze w biegu środkowym
Bieg środkowy rzeki charakteryzuje się:
zmniejszeniem spadku i zmniejszeniem prędkości wody w rzece
stałym poszerzaniem koryta rzeki wraz z uchodzeniem kolejnych dopływów
większą stabilizacją poziomu wody
5. Procesy rzeźbotwórcze w biegu dolnym
Bieg dolny rzeki charakteryzuje się:
najmniejszym lub prawie zerowym spadkiem i tym samym najmniejszą prędkością wody w rzece
osiąganiem przez koryto największych rozmiarów i nadbudowywaniem najpotężniejszych teras rzecznych
względną stabilizacją poziomu wody z okresowymi niżówkami i wezbraniami