Odpowiedź:
Przemiana wewnętrzna zmienia postać bohatera. Zachodzą w nim procesy, które często zostawiają po sobie jakiś ślad. Bywają to chwilowe przewroty lub nieprzewidziane sytuacje, w których sam nie może się odnaleźć. W części przypadków nie są one zależne od jego woli. Resztę zdarzeń tworzy sam bohater, który chce czegoś dokonać, coś uświadomić sobie i otoczeniu. Przemianę wewnętrzną bohaterów literackich możemy zaobserwować szczególnie w literaturze romantycznej. Literatura ta była wyrazem protestu przeciwko kultowi rozumu, jakim charakteryzowało się oświecenie. Nic więc dziwnego, że bohater romantyczny w swym postępowaniu kierował się tylko uczuciami. Był wielkim indywidualistą, marzycielem o bardzo bogatym życiu wewnętrznym. W jego życiu dużą rolę odgrywała miłość: wielka, namiętna i niestety zazwyczaj nieszczęśliwa, która często popychała go w ramiona samobójczej śmierci. Większość romantyków kierowała się ku walce narodowowyzwoleńczej. Ale tylko niekiedy rodzili się od razu patriotami. Zanim cel swego życia odnaleźli w walce o niepodległość, często musiały zajść w nich głębokie przemiany.