Odpowiedź:
Staś Tarkowski to pierwszoplanowy bohater powieści Henryka Sienkiewicza pod tytułem ,, W Pustyni i w Puszczy ". Jest to czternastoletni jedynak, który opiekuje się swoją ośmioletnią przyjaciółką Nelly Rawilson. Przez to że od narodzin do czternastego swego roku doszedł w Port-Saidzie nazywany był przez inżynierów- kolegów swego taty ,, Dzieckiem pustyni ", był też jednym z najlepszych pływaków. Mówi biegle po francusku, angielsku oraz po polsku. Kształcił się w szkole angielskiej, która mieści się w Port-Saidzie. Tak jak Nel, został porwany przez Idrysa, Gebhra oraz beduinów. Po wielomiesięcznej wyprawie odważył się zamordować oprawców przez co uwolnił się z ich rąk. Po tym stał się przywódcą karawany, polował na zwierzęta oraz dalej dbał o członków swej karawany. Wyprowadził Nel z Febry i pomógł Kalemu zwyciężyć nad Samburami. Dzięki jego pomysłowi z puszczaniem latawców oznajmujących gdzie zmierzają znaleźli ich znajomi oficerowie. Później, zaś dotarli szczęśliwie do domu. Ojciec Stasia pan Tarkowski i ojciec Nel pan Rawilson byli mu bardzo wdzięczni za opiekę nad Nel. Ich drogi rozeszły się lecz po dziesięciu latach rozłąki znów spotkali się a później wzięli ze sobą ślub.
Ubiera się jak modny europejczyk w Egipcie ma błąd włosy, zielone oczy i białą skórę. Staś jest wyższy i silniejszy od chłopców w swoim wieku. Po porwaniu jednak jego wygląd zmienił się diametralnie miał on: wyschłe gardło i zasypane usta, które piekliło pragnienie napicia się choćby łyka wody. Z daleka była to po prostu mała, czarna sylwetka zarysowana na jasnym tle otworu jaskini. Posiadał wychudłe, opalone przez pustynny wicher policzki na, których malowały się jasne rumieńce. Jego błyszczące oczy, lśniły na podniesionej dumnie głowie. Jednakże po dłuższej wędrówce wychudł, sczerniał i czuł się gorzej szczególnie z powodu zapaści zdrowia jego małej towarzyszki. Trzeba jednakoż przyznać że wyrósł i zmężniał, muskuły jego rąk stały się jak stalowe. Był naprawdę bardzo dobrze zahartowany przez codzienne polowania.
Staś to odważny i pracowity chłopak, który zawsze jeżeli chodzi o Nelly staje w jej obronie. Mój szczególny podziw i aprobatę wzbudziła jego niewiarygodna wiedza na temat geografii Afryki i rozeznanie w terenie.
Cenię w nim jego szlachetność oraz oddanie się wierzę, o czym mogliśmy się przekonać niejednokrotnie lecz najlepszym tego przykładem było poznanie Mahdiego i mimo ryzyka zgubnej śmierci nie wyrzekł się swojej wiary przez co dał świadectwo swojego przykładnego patriotyzmu. Posiadał jednakże kilka wad, przy każdej możliwej okazji starał się zaznaczyć, że to on jest starszy od Nel, szczycił się tym faktem i uważał się za jej opiekuna. Nawet w obliczu takiego niebezpieczeństwa jakim była burza piaskowa, nie zważał na swoje zdrowie lecz poczoł krzyczeć do porywaczy by ratowali małą bint.
Bardzo chciałabym przyjaźnić się ze Stasiem. Doprawdy zaszczytem dla mnie byłoby móc rozmawiać z nim oraz wysłuchać jego różnych opowieści z podróży. Jest bardzo dobry i odważny, myślę że nie jeden współczesny chłopiec mógłby się na nim wzorować. Daje nam on również przykład tego, że wiedza nabyta w szkole oraz ta z przypowieści dziadków, bądź rodziców, bardzo nam się przydaje, gdyby nie ona zapewne chłopiec miałby wiele ciężej w rozpoznaniu miejsca, w którym przebywali.
Według mnie Stanisław Tarkowski z pełnym przekonaniem zasługuje na nasz podziw i aprobatę. Uważam, że przyjaźń z nim byłaby jednym z piękniejszych chwil w życiu.
Wyjaśnienie:
Liczę na naj
