Hej!
To jest przetłumaczony tekst z języka francuskiego.
Czy to brzmi autentycznie po polsku? Co można zrobić lepiej?
Dziękuję!

KOPENHAGA
Kopenhaga znajduje się na wschodnim wybrzeżu Zelandii, nad Sundem, zaledwie kilka kilometrów od Szwecji. Takie położenie geograficzne miasta, całkowicie odsunięte od centrum w stosunku do reszty kraju, ma przyczynę historyczną. W rzeczywistości obecna stolica Danii przez długi czas była w centrum królestwa, począwszy od panowania Knuta Wielkiego na początku jedenastego wieku, aż do zawarcia pokoju w Roskilde w 1658 roku. Kilka prowincji na południu dzisiejszej Szwecji, w tym Scania, należało wówczas do korony duńskiej.

To właśnie w dokumentach z jedenastego wieku miasto zaczęło być określane jako Hafn (co oznacza port). Później otrzymał nazwę Kaupmannahafn (port handlowy), co w języku duńskim dało København (Kopenhaga). Ważną rolę w jego tworzeniu odegrały rybołówstwo śledzia, które w tym czasie obfitowało w Øresund (Sund), oraz handel rybami. W dwunastym wieku biskup Absalon zbudował twierdzę na wyspie Slotsholmen i połączył ją z resztą miasta w biskupstwo Roskilde w 1186 roku.

W historii Kopenhagi ważną rolę odegrał Król Christian IV (1577-1648). Jako wielki budowniczy, przeprowadził tam znaczące prace remontowe, które prawie podwoiły powierzchnię miasta. Kopenhaga zawdzięcza mu kilka swoich najpiękniejszych zabytków: Zamek Rosenborg, Giełda Papierów Wartościowych, Okrągła Wieża, pałac Charlottenborg, zbudowany w stylu holenderskiego renesansu.

Od końca lat pięćdziesiątych XIX wieku zaczęto niszczyć mury obronne, które do tej pory wiązały Kopenhagę jak w imadle. Teraz stała sie możliwa rozbudowa miasta. Wybudowano nowe dzielnice, aby pomieścić klasę robotniczą, a miasto doświadczyło prawdziwej eksplozji demograficznej, ponieważ w latach 1840-1916 jego populacja wzrosła ze 123 100 do 605 800, co stanowiło 20,7% ludności kraju.

Copenhague est située sur la côte est de la Zélande, sur le Sound, à quelques kilomètres de la Suède. Cette situation géographique de la ville, complètement éloignée du centre par rapport au reste du pays, a une raison historique. En effet, l'actuelle capitale danoise a longtemps été au centre du royaume, depuis le règne de Knut le Grand au début du XIe siècle jusqu'à la paix de Roskilde en 1658. Plusieurs provinces du sud de la Suède d'aujourd'hui, dont la Scanie, faisaient alors partie de la couronne danoise.

C'est dans les documents du XIe siècle que la ville commence à être désignée sous le nom de Hafnium (signifiant port). Plus tard, il a été nommé Kaupmannahafn (port commercial), ce qui en danois a donné København (Copenhague). La pêche au hareng, qui abondait à l'Øresund (Sund) à cette époque, et le commerce du poisson ont joué un rôle important dans sa création. Au XIIe siècle, l'évêque Absalon a construit une forteresse sur l'île de Slotsholmen et l'a fusionnée avec le reste de la ville dans l'évêché de Roskilde en 1186.

Le roi Christian IV (1577-1648) a joué un rôle important dans l'histoire de Copenhague. En grand bâtisseur, il y réalise d'importants travaux de rénovation qui font presque doubler la taille de la ville. Copenhague lui doit certains de ses plus beaux monuments : Château de Rosenborg, Bourse, Tour Ronde, Palais de Charlottenborg, construit dans le style de la Renaissance hollandaise.

A partir de la fin des années 1850, les murs défensifs qui liaient Copenhague comme dans un étau ont commencé à être détruits. Maintenant, il est devenu possible d'agrandir la ville. De nouveaux quartiers sont construits pour accueillir la classe ouvrière, et la ville connaît une véritable explosion démographique puisque sa population passe de 123 100 à 605 800 entre 1840 et 1916, soit 20,7 % de la population du pays.