Kiedy piszemy a, an i the
A oraz an
Tych przedimków używamy przed rzeczownikami policzalnymi i w liczbie pojedynczej. Uwaga, rzeczownik musi spełniać OBYDWA warunki.
This is a girl from my class. – To jest dziewczynka z mojej klasy.
Bring me a pen and two pencils. – Przynieś mi długopis i dwa ołówki.
Jeżeli rzeczownik jest niepoliczalny lub w liczbie mnogiej (czyli nie spełnia któregoś z warunków) użyjemy some lub pominiemy w ogóle przedimek.
There are some ducks in the pond. – Są jakieś kaczki w stawie.
There are ducks in the pond. – Są kaczki w stawie.
Używamy też a i an jeżeli wspominamy o czymś po raz pierwszy i nasz rozmówca nie wie o czym konkretnie mówimy.
Thomas works at a restaurant. – Thomas pracuje w (jakiejś) restauracji.
I have a black cat. – Mam czarnego kota.
Bardzo ważne jest też użycie a i an przed nazwą zawodu lub gdy mówimy o tym, czym coś jest lub kim ktoś jest.
My wife is a teacher. – Moja żona jest nauczycielką.
“Inception” is an interesting film. – “Incepcja” to ciekawy film.
A lion is a cat. – Lew jest kotem.
a używamy przed spółgłoskami a an przed samogłoskami. Ale uwaga, liczy się wymowa, a nie pisownia. Spójrzcie na poniższe przykłady:
a uniform – mundur
an umbrella – parasol
a yellow car – żółty samochód
an hour – godzina
The
W odróżnieniu od a i an, tego przedimka używamy, gdy coś jest konkretne, wiadome lub jedyne. Nasz rozmówca wie o czym lub o kim mówimy.
Repeat the question, please. – Powtórz proszę pytanie (to, które zadałeś)
I have a dog. The dog’s name is Reksio. – Mam psa. Ten pies ma na imię Reksio.
Open the door. – Otwórz te drzwi. (jedyne w tym pokoju)
I wish I could travel to the moon. – Chciałbym podróżować na księżyc. (mamy jeden księżyc)
Pod tę zasadę można też podpiąć użycie the przed stopniem najwyższym przymiotników i przysłówków. Przecież jak coś jest naj- to jest jedyne.
Ben is the tallest boy in my class. – Ben jest najwyższym chłopcem w mojej klasie.
Who is the best chess player in the world? – Kto jest najlepszym szachistą na świecie?
Źródło fluentbe.com
