Utwór należy do liryki bezpośredniej
Podmiot liryczny ujawnia swoją obecność w dwóch ostatnich strofach. Świadczy o tym zastosowanie czasowników w pierwszej osobie liczby pojedynczej i odpowiednich zaimków „widzę”, „odbijam”, „pomijam”, „mnie płynąć, płynąć i płynąć”
Opisuje górskie jezioro, co staje się punktem wyjścia do refleksji nad życiem, nieuchronnym przemijaniem i sensem ludzkiego istnienia. Dominuje motyw wody, który staje się kluczem do interpretacji wiersza.
