Żeby otrzymać postać ogólną wykonujemy wszystkie możliwe działania we wzorze funkcji.
[tex]f(x) =-(x-2)(x+2)=-(x^2+2x-2x-4)=-(x^2-4)\\\\\bold{f(x) =-x^2+4}[/tex]
Dla tej funkcji postać ogólna f(x)=ax²+bx+c {a=-1, b=0, c=4} jest jednocześnie postacią kanoniczną f(x)=a(x-p)²+q (p=0, q=4)
Współrzędne wierzchołka paraboli: W = (p, q) = (0, 4)
Punkt przecięcia wykresu funkcji (każdej) z osią 0Y to f(0), czyli dla funkcji kwadratowej {f(0) = a·0² + b·0 +c = c} to punkt (0, c), czyli (0, 4)
