Pogoni212
Rozwiązane

Proszę o pomoc DAJE NAJ!!!
W spojrzeniu na Pana Tadeusza przeważa opinia, że jest to poemat, który próbuje ocalić od zapomnienia obraz dawnej, szlacheckiej Polski, która już w czasach Mickiewicza była ana- chroniczna, Poeta dzięki wlasnym doświadczeniom i wspomnieniom grona przyjaciół, których polaczyła wspólnota wyobcowania na paryskim bruku", powrócił do „kraju lat dziecinnych” i zobrozownl go. Optyka spojrzenia (tçiknota, naturalny sentyment do dzieciństwa) spowodo- wala, že przedstawiony w poemacie Swiat jest wyidealizowany. Tym niemniej posiada wartość utworu realistycznego, bo prezentuje bogactwo rodzimej natury i bogactwo codziennego życia w typowym polskim dworze szlacheckim. [...] Równoczeknie zawsze pojawiały się głosy dowodzące ,,dziwności" tego realizmu hub wprost nu zaprzeczające. Mieczysław Jastrun twierdzi , że realistyczne szczegóły, którymi karmią się oczy werystów, mają charakter specyficzny: „[...] w istocie są one podporządkowane prawu tej rozža- rzonej wizji , która z góry rzuca blask na każdą rzecz, jak od promieni jakiegoś wniebowstąpienia". Realistyczna niezwyklość łączy Jastrun (jak większość badaczy) przede wszystkim ze światem na- tury, któremu (1 przypisuje się kontakt z nieskażonym pierwowzorem". Ale Jan Lechoń w wy- danej w 1942 roku pracy O literaturze polskiej pisze, że Pan Tadeusz, jak każde wielkie dzieło sztu- ki, jest właściwie gigantyczng deformacją rzeczywistości". W przekonaniu Lechonia Pan Tadeusz jest dzielem poezji czystej, a więc poezji organicznego zespolenia tkanki realistycznej z transcen- dentna". Dlatego odsłania metafizyczną jakość bytu w stopniu znacznie głębszym niż III część Dziadów. Nie narzuca odbiorcy retoryki metafizycznych uczuć, ale inicjuje w nim metafizyczne doznania. III Częsc Dziadów byłaby poetyckim zapisem nerwów" metafizycznych, Pan Tadeusz ylęboko uwewnętrznionych i ujawnianych powściągliwie- uczuciwzruszeń metafizycznych. Dzia- dy tworza obraz metafizyki glośnej , halalliwej i ostentacyjnej , Pan Tadeusz - maksymalnie wyci- szonej i uwewnętrznionej. I taki jest „realizm" poematu, bo Mickiewicz - pisze Lechon - ,,tam, gdzie dotykał się rzeczywistości , stawał się bardziej metafizyczny", gdyż „dotykalna rzeczywistość byla dla niego zawsze ujarzmieniem tajemnicy kwiata duchowego". W Panu Tadeuszu istnieją więc splecione ze sobą dwie rzeczywistości: realistyczna i metafizyczna. Lechoń zdecydowanie prote- stuje przeciwko traktowaniu utworu jako realistycznej „arcypowieści o polskim życiu". Jednak według Wiktora Weintrauba miarą czystości poezji w Panu Tadeuszu jest właśnie beztroskie zanurzenie się w zmysłowej materii rzeczywistości, uwolnione w końcu od profe- tycznych ambicji , od podwójności i nieprzejrzystości znaczeń. Poemat Mickiewicza wyróst, podkresla, „na gruzach" Mickiewiczowskiego profetyzmu i dzięki temu stał się „zwycięstwem pełnokrwistego realisty, akceptującego potoczne życie". [...] Realizmowi Pana Tadeusza nadaje się też wymiar baśniowy. Julian Przyboś dowodzi: ,,Dla. ukazania całej ozdoby przyrody ojczystej gromadzi w krajobrazie kwiaty kwitnące w różnych porach roku-maki kwitną w Panu Tadeuszu w porze koszenia otawy. Zagęszcza i wyjaskrawia barwy, przerysowuje kontury nie tylko dla dobitności , ale przede wszystkim po to, by uniezwy- klie kraj wspomnień, przenieść go w świat poezji, pojętej jako »wieść gminna«, baśń". W spo- sobie przedstawiania przez Mickiewicza natury widzi Przyboś maniere personifikacyjną, która dodatkowo akcentuje baśniowo-bajkowy charakter poematu. [...] Jednak w przekonaniu Stanisława Pigonia ten inny wymiar rzeczywistości - nazywany, jak twierdzi, mylnie, baśnią, marzeniem czy idyllao - istnieje w sposób realny. Widzi się go wówczas, gdy człowiek doświadcza laski prawdziwej harmonii bytu [...]. Poeta - dowodzi Pi- gou - posiadal rzadką umiejętność „wydobywania na jaw świeżego uroku spraw codziennych”. W Panu Tadeuszu dokonuje po prostu ,,odświczenia codziennej dziwności świata”.

Pytania do tekstu :
1. Określ co jest przedmiotem sporu między krytykami i historykami literatury w sprawie odczytania Pana Tadeusza.
2. Podaj dwa argumenty które w opinii badaczy przemawiają ża realizmem poematu Adama Mickiewicza. Nie cytuj.
3. Wyjaśnij czym według autorki artykułu jest "dziwny realizm" Pana Tadeusza.
4. Wyjaśnij w jaki sposób ujawnia się metafizyczny wymiar Pana Tadeusza.
5. a) Na czym według Jana Lechonia polega różnica między metafizyką trzeciej części Dziadów a metafizyką Pana Tadeusza?
b) Podaj po jednym przykładzie rzeczywistości metafizycznej obecnie w tekstach Adama Mickiewicza :
III część Dziadów...
Pan Tadeusz...
6. a) Napisz co według niektórych odbiorców decyduje o Basię w charakterze Pana Tadeusza.
b) Czy ostatnie zdanie poematu:
"I ja tam z gośćmi byłem, miód i wino piłem,
A com widział i słyszał, w księgi umieściłem."
potwierdza baśniowość Pana Tadeusza? Uzasadnij odpowiedź. ​



Odpowiedź :

Nie mam pewności, czy jest dobrze, ale może się przyda. :)

1. Przedmiotem sporu między krytykami i historykami literatury w sprawie odczytania "Pana Tadeusza" jest realizm utworu.

2. 1. Ukazanie piękna przyrody w ojczyźnie autora.

   2. Ukazanie codzienności i życia prawdziwie i naturalnie.

3. Według autorki artykułu "dziwnym realizmem" jest pokazanie wszystkiego nad wyraz naturalnie, zgodnie z pierwowzorem tamtejszej codzienności.

4. Metafizyczny wymiar "Pana Tadeusza" ujawnia się poprzez połączenie rzeczywistości z czymś wykraczającym poza nią.

5. a) Według Jana Lechonia różnica między metafizyką III części "Dziadów" a metafizyką "Pana Tadeusza" polega na tym, że w "Dziadach" metafizyka jest uczuciowa, a w "Panu Tadeuszu" jest odbierana jako metafizyka doznań.

b) III część "Dziadów" - duchowa przemiana Gustawa w Konrada

"Pan Tadeusz" - personifikacja przyrody

6. a) Według niektórych odbiorców o baśniowym charakterze "Pana Tadeusza" decyduje personifikacja przyrody, piękno jej opisów oraz jej idealność.

b) Ostatnie zdanie poematu nie potwierdza baśniowości "Pana Tadeusza". Nic w ty zdaniu nie wskazuje na wyidealizowanie utworu i pokazuje realizm.