Odpowiedź:
Wyjaśnienie:
Choć głównymi bohaterami greckich mitów są bogowie, mitologia jest niewyczerpaną skarbnicą wiedzy na temat natury człowieka. Jak wiadomo Grecy wyobrażali sobie bogów na swoje podobieństwo. Stąd mają oni wszystkie ludzkie zalety ale też wady i słabości.
Najoczywistszym przykładem może tu być sam władca bogów - Zeus. To istota potężna, ale też niezwykle porywcza. Nie od dziś jest dla nas jasne, że ludzie sprawujący władzę bywają nerwowi i porywczy. Czasem się nie zastanawiają nad tym co robią, najpierw działają, potem czasem żałują swoich działań. Zeus wpadł kiedyś w gniew na Hefajstosa, który pomógł matce, Herze, kiedy ta zawiązała spisek przeciwko władcy Olimpu. Nie był w stanie się pohamować, zrzucił syna ze szczytu olimpijskiego. Hefajstos mógł nawet stracić życie. Spadł na dno Etny. Przeżył, ale na zawsze już pozostał kulawy. Kiedy gniew przeszedł Zeusowi, bardzo żałował on swego czynu, ale nie można już było odwrócić wyrządzonego zła. Aby wynagrodzić Hefajstosa, Zeus darował mu za żonę boginię miłości, afrodytę. To też było chybione posunięcie, bo piękna bogini nie potrafiła dochować wierności kulawemu Hefajstosowi, który w dodatku większość czasu spędzał w kuźni. I tak nieprzemyślane, pochopne decyzje sprawiły, że bóg kowali nie był szczęśliwy. A Zeus - czy o tym wiedział? Oczywiście, że tak! Mimo to nie umiał się zmienić, bo tak to już jest, że trudno nam pozbywać się własnych wad.
