Odpowiedź
Zad 1.
Poniższe cztery wiersze zawierają po jednej instrukcji. Oto ich opis:
- Deklaracja zmiennej przykład jako typu całkowitego.
- Wczytanie ze standardowego wejście wartości całkowitej i przypisanie jej zmiennej przykład.
- Wypisanie wartości zmiennej przykład na ekran.
- Wymuszenie przejścia na ekranie do nowej linii.
int przykład;
cin >> przykład;
cout << przykład;
cout << endl;
Z tym, że jeżeli operacje wyjścia będą kontynuowane, to lepiej
int przykład;
cin >> przykład;
cout << przykład;
cout << '\n';
Dokładniejszy opis powyższych elementów umieściłam w wyjaśnieniach.
Zad 2.
Białe znaki to znaki, których nie widać. Na przykład spacja. Wydaje się, że ją widać, ale tylko się jej domyślamy gdy z obu jej stron są znaki albo początek linii oraz znak. Spacji na końcu linii w ogóle nie widać... Jest 25 białych znaków, z których należy początkowo wiedzieć o co najwyżej pięciu
'\t' znak tabulacji poziomej
'\n' znak nowego wiersza
'\v' znak tabulacji pionowej
'\f' znak nowej strony
'\r' znak powrotu karetki na początek wiersza
' ' spacja
Czy w kodzie programu wolno używać polskich znaków?
Tak, począwszy od wersji standardu C++03 wydanego w roku 2003 jest taka możliwość. Jednak starsze wersje popularnego kompilatora g++ (GCC) aż do maja roku 2020 nie miały zaimplementowanej tej części standardu języka C++.
Znak ; oznacza koniec instrukcji.
Do rozpoczęcia komentarza używa się znaków // wtedy cała reszta wiersza jest komentarzem. Alternatywnie komentarzem jest wszystko pomiędzy parą znaków
/*
*/
Niezależnie od tego ile wierszy lub znaków jest pomiędzy nimi.
Czytelność programu można zwiększyć na wiele sposobów, ale najważniejszym jest aby kod źródłowy oraz komentarze opisywały co chcemy osiągnąć.
Czyli zamiast
y = 2 * x;
lepiej napisać
zysk_nowy = 2 * zysk_stary;
jeszcze lepiej
// Założenie podwojonego zysku wynika z [czegoś tam]
zysk_nowy = 2 * zysk_stary;
Zad 3.
W załączniku.
Wyjaśnienie
Obiekty
cout ⇒ standardowe wyjście znakowe, zwykle ekran
cin ⇒ standardowe wejście znakowe, zwykle klawiatura
Operatory
<< ⇒ wypisuje zmienne jako dane wyjściowe (ma również inne znaczenia, ale w tym momencie są one nieistotne)
>> ⇒ odczytuje wartości i przypisuje je zmiennym (ma też inne znaczenia, ale w tym momencie są one nieistotne)
Deklaracje
int ⇒ deklaruje typ całkowity (typ całkowitoliczbowy)
Funkcje
endl ⇒ zrób nowa linię i opróżnij bufor (ang. flush)
Znaki specjalne
\n ⇒ znak nowego wiersza
Czy powyższe jest skomplikowane? Tak, ponieważ kod źródłowy musi być zrozumiany przez prymitywny komputer, a on nie jest w stanie zgadnąć co mieliśmy na myśli, zatem to my musimy być bardzo precyzyjni...
