Odpowiedź :
Młoda kobieta zabija męża bojąc się jego reakcji na to, że go zdradziła. Po jego śmierci zakopuje ciału na łące a na grobie zasiewa lilie. Siejąc kwiaty śpiewa radosną piosenkę o tym, że lilia powinna urosnąć tak wysoko, jak głęboko jest pochowany jej mąż. Po zakopaniu męża biegnie do chatki pustelnika, opowiada mu o tym, jak zdradziła męża (który pojechał na wojnę) i potem go zabiła. Następnie pyta starca, co robić. Pustelnik radzi jej wrócić do domu i zapomnieć o wszystkim, bo jedynie mąż mógłby wyjawić prawdę, ale teraz już nie może mówić, ponieważ nie żyje. Szczęśliwa morderczyni biegnie przez noc do zamku, przy bramie zastaje swoje dzieci, pytające, gdzie ich tata. Udziela im wymijającej odpowiedzi, że ojciec został w lesie za dworem i że wieczorem będzie w domu. Dzieci czekały kilka wieczorów, ale po niedługim czasie zapomniały o tatusiu. Tymczasem we dworze nocami słychać kroki w świetlicy i głos nieboszczyka. Pewnego dnia wracają bracia zmarłego z wojny, żona mówi im, że mąż zginął rok temu na wojnie. Bracia stwierdzają, że to nieprawda i że niedługo ujrzy ona swojego męża. Przerażona kobieta wyobraża sobie przyjeżdżającego do niej trupa i mdleje. Po ocuceniu opowiada, że zemdlała z radości na wieść o przyjeździe ukochanego. Następnego dnia posłali służących, żeby poszukali pana, czekali kilka dni, jednak nie odnaleźli brata. Załamani jego zaginięciem, chcą wracać. Natenczas zachodzi im drogę pani i mówi, że jesień nie jest najlepszą porą do podróżowania i prosi ich, żeby jeszcze trochę pomieszkali u niej i poczekali na brata. Po jesieni przyszła zima, potem wiosna – a brat nie wraca. Bracia stwierdzają, że całkiem przyjemnie mieszka im się z młodą gospodynią, jednak dla zachowania pozorów mówią, że chcą jechać. I tym razem zatrzymuje ich kochająca żona, która chce, żeby razem z nią poczekali na męża. Czekają tak do lata, aż wreszcie zupełnie o nim zapominają. Obaj stwierdzają, że podoba im się bratowa, więc decydują się pójść do niej, żeby dokonała wyboru, którego chce poślubić. Kobieta ponownie udała się do mędrca - ten doradził, aby kandydaci w dzień ślubu przynieśli wianek. Oba wianki miały wplecione lilie. Z tego powodu wywiązuje się kłótnia między braćmi. Nagle zjawia się duch męża, przeklina niewierną żonę i braci. Świątynia wraz ze wszystkimi osobami zapada się pod ziemię.
Mam nadzieję, że pomogłam.
Ballada "Lilie" opowiada o małżeństwie rozbitym przez morderstwo. Już w drugim wersie dowiadujemy się że zbrodniarzem jest żona. Pochowuje swego męża na łące przy strumyku, na grobie zasiewa tytułową lilię. Wracając do domu, przystaje na chwilę do pustelnika aby wyspowiadać się, że zdradziła męża, kiedy ten był na wojnie i po radę o rozgrzeszenie. Kobieta postanawia utrzymać swą zbrodnie przy tajemnicy. Dzieciom i później braciom nieboszczyka wmawia, że nie wie gdzie znajduje się jej mąż. Mija rok a rodzeństwo zapomina o zaginionym bracie i zakochują się we "wdowie". Ta odwzajemnia uczucia, ale nie wie którego wybrać na męża. Wybiera się ponownie do pustelnika po radę. Posłuchała się go i finalnie przy ołtarzu leżą 2 wianki splecione przez kandydatów. Kobieta wybiera ten z splecionymi liliami. Powstaje spór, o to kogo jest wianek, który przerywa upiór zamordowanego męża kobiety. Mówi, że lilie zostały zerwane z jego grobu a wianek należy do niego. Kaplica się zapada pod ziemię grzebiąc braci i żonę. Słowa pustelnika spełniają się „Nie masz zbrodni bez kary".
