Odpowiedź:
1. Zwiększanie objętości podczas zamrażania-
woda podczas zamarzania zwiększa objętość o ok. 9%. w rezultacie gęstość lodu jest mniejsza od gęstości wody. dlatego lód pływa po powierzchni wody a podczas topnienia wiązania wodorowe w w lodzie ulegają zerwaniu, a powstająca ciecz ma mniejszą objętość niż lód
2. Bardzo wysokie temperatury wrzenia i topnienia-
w temperaturze pokojowej woda jest cieczą lecz gdy siarkowodór H2S występuje w stanie gazowym temperatura wrzenia H2O również jest wyższa niż temperatury wrzenia cieczy o większych masach cząsteczkowych
3. Maksymalna gęstość w temperaturze 4°C-
obniżenie temperatury wody w stanie ciekłym powoduje wzrost jej gęstości aż do maksymalnej wartości równej
1,00 g/cm³ w temperaturze 4°C.
4. Wysoka pojemność cieplna-
zbiorniki wodne wolno się nagrzewają i równie powoli ochładzają. Dlatego wahania temperatury w środowisku wodnym są znacznie mniejsze niż na lądzie
5. Występowanie form krystalicznych-
stwierdzono że w zależności od warunków ciśnienia i temperatury może istnieć 11 form krystalicznych lodu z czego tylko jedna forma powstaje w warunkach naturalnych i jest trwała tzw. lód heksagonalny. Ma on gęstość mniejszą od wody w stanie ciekłym i tworzy kryształy o strukturze regularnego sześciokąta.
6. Wysokie napięcie powierzchniowe-
na warstwę powierzchniową wody oddziałują cząsteczki z głębi cieczy dlatego zachowuje się ona jak sprężysta, napięta błona.
A tak wogóle to siema Igor XD
