Jest to więc siła pozorna, której działanie zależy od tego, w jakim układzie odniesienia się znajdujemy. Tak zwany efekt Coriolisa będzie widoczny tylko dla obserwatora pozostającego w obracającym się układzie odniesienia.
Ponieważ znajdujemy się na powierzchni Ziemi, która obraca się dookoła własnej osi, obserwator na Ziemi obserwuje, że na poruszające się obiekty na jej powierzchni działa właśnie siła Coriolisa.
Siła Coriolisa wyraża się wzorem:
\vec{F_c}=2m(\vec{v}\times\vec{\omega})
gdzie:
m - masa ciała;
v - prędkość ciała;
ω - prędkość kątowa układu odniesienia.
