Odpowiedź:
A ten ogród. czarowna sielanka Londynu,
Jak ustęp złoty, w nudnym ginie poemacie.
Ludzie! wy się tym drzewom przypatrywać macie,
Jak cudom Boga, obok cudów waszej ręki.
(Park londyński, akt II)
Był wiek, żem ja w dziecinnych marzeniach budował
Wszystkie stolice ziemskie, dziś je widzę różne; [...]
Rzeczywistości naga. wynagrodź marzenie!
Próżno myśl genijuszu świat cały pozłaca,
Na każdym szczeblu życia rzeczywistość czeka.
(Dover, akt II)
