Odpowiedź :
STAROŻYTNOŚĆ
a) obejmuje czasy od około 5000 lat p.n.e. – 4000 lat p.n.e. do pierwszych wieków naszej ery- wydarzenie, które rozpoczyna tą epokę jest powstanie cywilizacji opartej na przekazie pisemnym - wydarzenie, które kończy epokę, jest upadek cesarstwa zachodnio-rzymskiego w 476 r. n.e.
b) GRECY - teatr, sporty, budowle (w stylu jońskim, korynckim), mity, style w kulturze , mosty, świątynie i wiarę w bogów, literatura, malarstwo
RZYMIANIE - liczby (rzymskie), ustroje państw oraz drogi
c)
- Cynicy
- Stoicy
- Epikurejczycy
- Sofiści
- Sceptycy
d) Architektura starożytnej Grecji to przede wszystkim liczne świątynie budowane na cześć różnych bóstw. Mimo że świątynie były rozległe i okazałe to jednak Celli, czyli pomieszczenia kultowe były bardzo wąskie. Uzasadniano to tym, że świątynia spełniała rolę domu bóstwa, a nie jak w chrześcijaństwie miejsca, w którym gromadzili się wierni, aby uczestniczyć w nabożeństwie. Świątynie były miejscami kultu, gdzie składano ofiary (dobra materialne, jedzenie, zwierzęta, a czasami ofiarą stawał się człowiek). Ofiary składano na ołtarzu przed świątynią. Gdy dary były kosztowniejsze to zawieszano je na ścianach celli lub składano je do skarbca. Klasyczne świątynie starożytnej Grecji budowano zgodnie z wiarą, że pewne kształty i proporcje są miłe bogom. Istnieją trzy główne antyczne porządki architektoniczne, które różnią się ornamentyką 1 i proporcjami kolumn, głowic (kapiteli) i belkowania, czyli konstrukcji opierającej się na głowicach. Wspaniałość greckiej architektury nie polega na wysokim poziomie techniki, lecz na genialnym wyczuciu proporcji oraz wyostrzonej świadomości perspektywy. Przykładem może być zwyczaj pogrubiania środkowych części kolumn po to, by oglądane z pewnej odległości nie sprawiały wrażenia wklęsłych.
e) Początki teatru antycznego są związane z kultem boga Dionizosa. W czasie pochodu podczas Wielkich Dionizji część ludu ubrana była w koźlą skórę, aby symbolizować leśnych przyjaciół boga Dionizosa. Śpiewali pieśń pochwalną, opowiadającą o nim, zwaną Dytyrambą. Po dojściu korowodu do ołtarza wszyscy stawali przy nim w półkolu. W Atenach w VII wieku p.n.e. pojawił się legendarny człowiek Tespis. Swoją obecnością uświetniał Wielki Dionizje i opowiadał o Dionizosie. Towarzyszył mu chór. Wprowadzało to element dramatyczny. Pierwszym twórcą, który dokonał rozwoju teatru był Trynichos. Zapoczątkował on zerwanie tradycji dionizyjskiej i wrócenie do innych mitów. Aby więcej ludzi mogło oglądać przedstawienie wykorzystywano naturalną powierzchnię. Na miejscu ołtarza Dionizosa była scena - orchestra. Na niej był budynek będący tłem przedstawień - skene. Miejsce dla widowni wykute było w skale - theatron. Wejście z obu stron prowadzące na scene to parodos. Kolejny twórca to Ajschylos. Wprowadził on na scenę drugiego bohatera. Następny, Sofokles, wprowadził trzeciego aktora. Eurypides wprowadził czwartego i piątego. Powstawały tragedie i komedie. Twórcą komedii był Arystofanes. Aktorzy występowali w specjalnych maskach. Miały one wskazywać na płeć, wiek i intencje bohaterów. Maska miała też wzmacniać siłę głosu bohatera. Aktorzy występowali w koturnami (butach na wysokiej powierzchnie) i w wypchanych kostiumach. Wszystko to charakteryzowało bohaterów.
f) Mity to opowieści fantastyczne, za pomocą pewnych symboli ułatwiające ludziom zrozumienie odwiecznych praw rządzących światem. Pomagały zrozumieć pochodzenie człowieka, świata i bogów. Wyjaśniały tajemnicę narodzin i śmierci, kształtowały też pewne wzorce moralne.
ŚREDNIOWIECZE
a) średniowiecze – epoka w historii Europy trwająca od V do XV wieku, która rozpoczęła się wraz z upadkiem cesarstwa zachodniorzymskiego i trwała do epoki renesansu i wielkich odkryć geograficznych.
c) Styl romański w architekturze charakteryzuje się:
– prostotą i masywnością bryły,
– grubymi murami (w celach obronnych),
– ciężkimi sklepieniami i półkolistymi łukami,
– małymi, wąskimi oknami,
– wieżami i półokrągłymi przybudówkami.
Styl gotycki w architekturze charakteryzuje się:
– lekkimi, strzelistymi budowlami (częściej z cegły niż z kamienia) zakończonymi smukłymi wieżami,
– łukowatymi sklepieniami krzyżowo-żebrowymi,
– wysokimi filarami,
– dużymi oknami o ostrych łukach i barwnych witrażach,
– wieloskrzydłowymi ołtarzami we wnętrzach świątyń,
– spadzistymi, stromymi i ostro zakończonymi dachami
b) najważniejszymi dla średniowiecznej wizji świata, Boga i człowieka było istnienie mocnych wzorców, teocentryzm ( pogląd) oraz hierarchizacja ( podporządkowanie). Poglądy te miały odbicie w twórczości zarówno świeckiej jak i religijnej.
d)Asceta (na przykładzie Legendy o świętym Aleksym) - dla poświęcenia się Bogu, odrzuca wszelkie dobrodziejstwo i luksusy, aby żyć w nędzy i ubóstwie. Łatwo wyrzeka się przyjemności wybierając w zamian umartwianie się i cierpienie za grzechy zarówno swoje, jak i ludzkiego ogółu. Ich postawa miała wzmagać w nich cnotliwe życie, pobożność i życie w czystości, dzięki czemu zdobywają sobie wejście do raju.
Rycerz (czerpiąc ze wzorca w Pieśni o Rolandzie) - doskonała postawa wojownika to taka, dla której najważniejsze są miłość do ojczyzny, wiara chrześcijańska i przede wszystkim posłuszeństwo w stosunku do swego seniora. W walce idzie za głosem honoru i odwagi, jest mężny i wierny swoim obietnicom. Jest najważniejszym celem jest obrona chrześcijaństwa, czego dowodem są liczne wyprawy krzyżowe. Osobą, która spełniania wszystkie wyżej wymienione cechy był hrabia Roland, który walczył przy boku Karola Wielkiego. Najprawdopodobniej twórcą Pieśni o Rolandzie jest Turold.
Władca (Kronika Polska Galla Anonima) - według autora, ideał władcy objawia się w wierności dla poddanych, troszcząc się i dopomagając ich losowi. Robienie wszystkiego dla dobra państwa. Bolesław Chrobry i Bolesław Krzywousty byli polskimi przykładami takich władców, będąc sprawiedliwymi, miłosiernymi i honorowymi. Krzywousty odznaczał się również dobrym zmysłem strategicznym i męstwem w walce.
WYJAŚNIENIE:
wystarczy, że przeczytasz odpowiedzi i zrozumiesz, to będziesz umiał/a napisać to wszystko własnymi zdaniami. :))
