Polska Partia Socjalistyczna (PPS) – polska partia polityczna o charakterze niepodległościowym, socjalistycznym i pracowniczym (klasyfikowana w grupie partii lewicowych), założona w listopadzie 1892 podczas tzw. zjazdu paryskiego jako Związek Zagraniczny Socjalistów Polskich. Jedna z najważniejszych w Polsce sił politycznych do 1948.
Przez niemal cały okres Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej (po współtworzeniu przez krajową organizację PZPR) działała jako samodzielna partia na emigracji. W latach schyłkowych PRL powstało w Polsce kilka partii o nazwie „Polska Partia Socjalistyczna” pretendujących do kontynuacji tradycji przedwojennej, m.in. PPS Piotra Ikonowicza założona w 1987 i utworzona w latach 1988–1989 PPS Jana Józefa Lipskiego.
Na XXV Kongresie PPS w dniach 27–29 października 1990 powstała jednolita Polska Partia Socjalistyczna. Wszystkie główne odłamy PPS w kraju połączyły się z emigracyjną strukturą, reprezentującą historię partii od jej powstania w 1892.
