Teoretycznie należy podzielić komutator na więcej części oraz dodać więcej "ramek prądowych" czyli cewek równomiernie przesuniętych względem siebie o kąt bezpośrednio związany z ilościa tych cewek (każda podłaczona do kolejnej pary wycinków komutatora). Istotne jest, aby w każdym położeniu wirnika generować jak największy moment. Jest to możliwe tylko dla zerowego przesunięcia położenia kątowego ramki względem linii stałego strumienia (wektora indukcji B).
