Elementy gotyckie z ballady To lubię Adama Mickiewicza:
„Tuż stara cerkiew, w niej puszczyk i sowy,
Obok dzwonnicy zrąb zgniły,
A za dzwonnicą chrośniak malinowy,
A w tym chrośniaku mogiły.”
„Ledwiem dokończył, aż straszna martwica
Wypływa z bliskich wód toni;”
„W dzień męczą, a noc zdejmują łańcuchy”
„Czy tam bies siedział, czy dusza zaklęta,”
„Raz trup po drodze bez głowy się toczy,
To znowu głowa bez ciała;
Roztwiera gębę i wytrzyszcza oczy,
W gębie i w oczach żar pała,”
„Nikt, jak najstarszy człowiek zapamięta,
Miejsc tych bez trwogi nie minie.”
„Bo skoro północ nawlecze zasłony,
Cerkiew się z trzaskiem odmyka,”
„Dość "Zgiń, przepadnij" wyrzec i przeżegnać,
Wilk zniknie wrzeszcząc:" cha cha cha".”
„W pustej zrąbnicy dzwonią same dzwony,
W chrustach coś huczy i ksyka.”
„Dyszel przy samej pękł szrubie;”
„Same się z mogił ruszają pokłady
I larwy stają widomie.”
„Chciałem uciekać, padłem zalękniony,
Włos dębem stanął na głowie;”
„W boleściach jego dla mnie radość dzika,
Śmiech obudzały rozpacze.”
„Poszedł i umarł z miłości;
Tu nad rzeczułką, w tym zielonym grobie
Złożone jego są kości.”
„Rzekł, mnie natychmiast porwały złe duchy.”
„Dręcz się w czyscowej zagubie,
Póki mąż jaki z tamecznego świata”
„Widzisz przed sobą obraz grzesznej duszy,”
„Boś ty czyscowej zbawił mię katuszy”