Drogi Oskarze,
piszę do Ciebie ten list, ponieważ chcę z Tobą porozmawiać o pewnej sprawie. A mianowicie o wyznawanej przez Ciebie filozofii życiowej.
Zacznijmy od tego, że znalazłeś się w nieszczęśliwej sytuacji. Na pewno niełatwo jest być ofiarą choroby jaką jest rak. Bardzo Ci współczuję. Myślę, że Twoja postawa wobec życia wzięła się właśnie z tego. Moim zdaniem, nie powinno się tak pesymistycznie postrzegać świata, nawet jeśli nasze życie ma być tak trudne. Zawsze trzeba dostrzegać pozytywne strony, nawet wtedy kiedy pozornie ich nie ma. Po drugie, wiem, że wydaje Ci się że Twoi bliscy jakimi byli na przykład rodzice wydają Ci się być zbędni i odrzucający Cię, tak naprawdę na pewno bezgranicznie cię kochają i chcą dla Ciebie jak najlepiej. Powinieneś to zrozumieć i być wdzięcznym za troskę, starali się jak mogli by z Tobą być i Cię wspierać, chociaż z Twojej perspektywy tak nie było.
Podsumowując, uważam że Twój pesymistyczny pogląd na świat był błędny. Pomimo trudu trzeba doceniać to co się posiada, gdyż zawsze można to stracić.
Starałam się, mam nadzieję że nie ma błędów^^
