Odpowiedź:
Dawno temu, gdy słoneczny bóg Światowid władał puszczą mazowiecką, nad „białą wodą”- Wisłą- osiedlił się Warsz wraz ze swoją żoną. Zaczęli oboje żyć po bożemu.
Pewnego dnia książę Ziemowit zgubił się w lesie. Wtedy z wiślanej łachy wynurzyła się Panna Wodna, która wskazała mu ścieżkę do chaty rybackiej. Poszedł tam, gdzie wskazała mu istota. Zastał tam ludzi, bardzo dobrych i życzliwych, którzy pomogli jemu ni jak księciu, ale jak własnemu bratu.
Na początku książę zdziwił się, lecz potem zrozumiał, że potęgą na świecie nie jest bogactwo ani władza, ale praca. Zrozumiawszy ocenił i uszanował. Ponieważ według dawnych praw puszcza należała do księcia, darował ją rybakowi i jego rodzinie w zamian za otrzymaną pomoc. W ten sposób powstała wieś Warszowa, później zwana Warszawą.