Odpowiedź :
f(x): D = <-4, ∞), (-3, 3>
a)
g(x) =f(x) + 4 to przesunięcie wykresu funkcji f o 4 jednostki w górę
Czyli dziedzina się nie zmieniła, a zbiór wartości przesunął się o 4 jednostki w górę (-3+4=1, 3+4=7).
D = <-4, ∞)
ZW = (1, 7>
b)
g(x) = f(x+2) to przesunięcie wykresu funkcji f o 2 jednostki w lewo
Czyli dziedzina przesunęła się o 2 jednostki w lewo (-4-2 = -6), a zbiór wartości się nie zmienił.
D = <-6, ∞)
ZW = (-3, 3>
c)
g(x) = -f(x) to odbicie wykresu względem osi 0X, czyli zmiana znaku wszystkich wartości funkcji (igreków) na przeciwne.
Zatem dziedzina się nie zmieniła, a wartości graniczne zbioru wartości zmieniły znaki. (-3→3, 3→-3) Ponieważ w tym przykładzie były one jednakowe pod względem wartości bezwzględnej, to w zbiorze wartości zmieniły się tylko domknięcia.
D = <-4, ∞)
ZW = <-3, 3)
d)
g(x) = f (-x) to odbicie wykresu względem osi 0Y, czyli zmiana znaku wszystkich argumentów funkcji (iksów) na przeciwne.
Zatem granice dziedziny zmieniły znaki. (-4→4, ∞→-∞), a zbiór wartości się nie zmienił.
D = (-∞, 4>
ZW = (-3, 3>
e)
g(x) = f(x - 1) - 2 to przesunięcie wykresu o 1 jednostkę w prawo i o 2 jednostki w dół.
Czyli dziedzina przesunęła się o 1 jednostkę w prawo (-4+1=-3), a zbiór wartości przesunął się o 2 jednostki w dół (-3-2=-5, 3-2=1).