Odpowiedź :
w rozprawce musi być:
-wstęp który powinien zawierać:
•wprowadzenie do tematu- główna refleksję dotyczącą poruszonego zagadnienia
•tezę lub hipotezę
teza- opinia której jesteśmy pewni, pogląd który zamierzamy udowodnić
hipoteza- opinia której nie jesteśmy pewni, przypuszczenie budzące nasze wątpliwości i wymagające stwierdzenia
•zapowiedź dalszych rozważań- wskazanie utoworów literackich, do których odwołasz się w rozwinięciu
-rozwinięcie
przedstawisz tam argumenty(kontrargumenty), każdy argument uzasadniasz przykładem z utworu literackiego
-zakończenie
podsumujesz swoje rozważania, sformułujesz wnioski końcowe
!!!
wstęp- 1 akapit
rozwinięcie- min. 2 akapity
jeden akapit= jeden argument+ przykład
zakończenie- 1 akapita
*słownictwo tekstu argumentacyjnego*
WSTĘP
-> jeżeli oprócz postanowienia tezy chcemy napisać ogólne rozważania na jakiś temat:
• sądzę, że...
• uważam, że...
• według mnie...
• moim zdaniem...
• myślę, że...
• wydaje się, że...
• celem tej pracy jest...
• problem o którym chcę pisać...
• od dawna nurtował mnie problem...
-> kiedy formułujemy tezę:
• moja teza brzmi...
• we wstępie ujawnię swój pogląd...
• pragnę w swojej pracy uzasadnić następującą tezę...
-> kiedy tematem jest pytanie;
• odpowiedź na pytanie zawarte w temacie brzmi...
-> kiedy zgadzam się ze stanowiskiem zawartym w temacie pracy:
• w pełni zgadzam się z...
• zgadzam się z tezą, że...
• nie sposób nie zgodzić się z poglądem, iż...
• co sądzę o tezie zawartej w temacie? zgadzam się z myślą zawartą w temacie...
• będę starał/a się bronić tezy, iż...
-> kiedy nie zgadzam się z przytoczonym w temacie pracy poglądem:
• nie mogę się zgodzić z tezą, że...
• nie sposób zgodzić się z poglądem, iż...
• nie mogę zgodzić się z tezą zawartą w temacie.
ROZWINIĘCIE
-> kiedy ustalam porządek argumentowania (spójność międzyakapitową):
• na początku chciałbym/abym przedstawić bohatera, który...
• na poparcie mojej tezy chciałem/am przywołać...
• na wstępie...
• posłużę się przykładem...
• oto kolejny przykład/argument...
• a oto kolejny, ważny moim zdaniem, argument...
• warto teraz zaznaczyć rzecz kolejną...
• kwestia następna...
• koniecznie trzeba podkreślić...
• omówię problem następny...
-> kiedy gromadzę argumenty:
• ponadto...
• oprócz tego...
• wydaje mi się...
• i ostatnia sprawa...
• reasumując, uważam, że...
-> kiedy chcę przywołać cytaty:
• tak jak ... bohater opowiadania ...
• świadczą o tym następujące słowa bohatera: "...
• uzupełnienie swoją myśl cytatem: "...
• swoją myśl/tezę poprę cytatem: "...
-> kiedy wprowadzam przeciwny sąd (kontrargumenty):
• ktoś może mieć inne zdanie i twierdzić, że...
• są też tezy przeciwne...
• opinii x nie mogę podzielić, bo...
• przeciwnicy tej tezy głoszą...
• łatwo zaprzeczyć słowom pisarza...
ZAKOŃCZENIE
-> sięgam po zwroty potwierdzające postawioną na początku tezę:
• mam nadzieję, że udało mi się udowodnić...
• w świetle przytoczonych argumentów...
• myślę, że dowiodłem/am, iż...
• z moich rozważań wynika, że...
• jak widać, z przeprowadzonej przeze mnie analizy i przywołanych przykładów nie da się jednoznacznie...
• na zakończenie mogę stwierdzić, że...
PRZYKŁADOWA ROZPRAWKA
Wydaje się, że samotność jest stałą częścią naszego życia. Chyba nie ma na świecie człowieka, który czasem nie czułby się samotny. Niektórzy są osamotnieni, ponieważ z powodu swojej odmienności nie znajdują wsparcia i zrozumienia ze strony innych ludzi. Są i tacy, którzy wybierają odosobnienie świadomie- jako sposób na życie. Myślę, że każdy z nas doświadcza w życiu samotności, chociaż jej przyczyny bywają różne. Postaram się to udowodnić, odwołując się do literatury.
Autorzy dzieł literackich pokazują, że osamotnienie może być wynikiem odrzucenia i braku akceptacji przez otoczenie. O takiej właśnie przyczynie samotności jest mowa w powieści "syzyfowe prace" Stefana Żeromskiego. Andrzeja Radka, ucznia klerykowskiego gimnazjum nie akceptują jego szkolni koledzy, ponieważ jest synem ubogiego chłopa i pochodzi z małej wioski. Widzą w nim kogoś odmiennego. Dokuczają mu, kpiąc z jego biednego ubrania i wiejskiej mowy. Ten sposób traktowania jest dla chłopca bardzo bolesnym doświadczeniem, tym bardziej że nie ma on przy sobie żadnej bratniej duszy, nikogo, kto mogłby mu pomóc i go wesprzeć. Nie ma też oparcia we własnej rodzinie, która nie rozumie jego ambicji i chęci do nauki. Dla Andrzeja samotność jest wyjątkowo dotkliwa, bo czuje się on obco zarówno wśród innych ludzi, jak i wśród swoich.
Samotność może być również wynikiem świadomie dokonanego wyboru. Zmęczenie trudami życia, doznany zawód czy zniechęcenie skłania czasem do podjęcia niełatwej decyzji. Samotnikiem z wyboru jest Skawiński, bohater noweli "Latarnik" Henryka Sienkiewicza. Dawny powstaniec i emigrant, zmęczony wieloletnią tułaczką i trudnymi doświadczeniami, marzy przede wszystkim o spokoju i odpoczynku. Pragnie być sam. Jest przekonany, że samotność złagodzi jego tęsknotę za ojczyzną, przyniesie zapomnienie. Dlatego przyjmuje posadę latarnika i decyduje się na życie w odosobnieniu. Mimo monotonnych zajęć czuje się na wyspie szczęśliwy. Nie tęskni za obecnością ludzi. Los jednak okazuje się przewrotny. Mężczyzna pochłonięty lekturą "Pana Tadeusza" zapomina zapalić latarnię. Traci pracę i swoją samotnię, więc znowu musi wyruszyć na tułaczkę. Historia Skawińskiego pokazuje, że nie zawsze można uciec przed światem, nawet jeśli samotność stanowi wybór człowieka.
Jak wynika z przywołanych przeze mnie przykładów, samotność może mieć różne przyczyny. W przypadku Andrzeja Radka jest ona wynikiem uprzedzeń i nietolerancji otoczenia, a w przypadku Skawińskiego- rezultatem świadomej decyzji. Jednak niezależnie kd powodów samotność bywa zazwyczaj przykra i dotkliwa. Życie wydaje się o wiele łatwiejsze, kiedy możemy znaleźć oparcie w innych.
