Odpowiedź :
Odpowiedź:
W styczniu 1863 r. margrabia Wielopolski zorganizował brankę, czyli przymusowy pobór do wojska rosyjskiego. W jej wyniku do wojska carskiego wzięto aż 8 tyś Polaków.
Wśród nich dominowali młodzi mężczyźni. Aleksander Wielopolski liczył, że w ten sposób zapobiegnie wybuchowi powstania. Jednak w odpowiedzi na tak brutalną politykę w nocy z 22 stycznia 1863 r wybuchło powstanie, do którego dążyło stronnictwo ”Czerwonych.” Termin powstania nie był korzystny ze względu na porę roku. Słabo uzbrojeni Polacy, w liczbie 6000 tyś zaatakowali prawie 300 tyś armię rosyjską. Tuż po wybuchu powstania rząd wydał manifest, w którym wezwał Polaków do walki z zaborcą oraz zapowiedział reformy i uwłaszczenie chłopów. Rząd aż do upadku powstania pozostał w Warszawie.
Przewidywany na dyktatora Ludwik Mierosławski szybko opuścił kraj. Początkowo ugrupowanie „Białych” nie poparło powstania, ale z czasem doszli do przekonania, że nie należy uchylać się od udziału w walkach. Z ich inicjatywy nowym dyktatorem został Marian Langiewicz, który wkrótce został aresztowany. Próby reorganizacji działań powstańczych podjął się jego następca, ostatni dyktator powstania Romuald Traugutt. Wkrótce on też został aresztowany i stracony. Powstanie upadło a powstańców objęły represje między innymi:
zsyłki na Sybir
konfiskata majątków
aresztowanie i kary śmierci
