Odpowiedź :
1. Jan Kochanowski - urodził się w 1530 roku w Sycynie; zmarł nagle w Lublinie w 1584 roku, pochowany został w Zwoleniu. Wychował się w rodzinie ziemiańskiej. Od 1544 studiował w Akademii Krakowskiej, później w Królewcu i Padwie. Wiele podróżował po Europie. Po powrocie służył na dworach możnowładców małopolskich. Od około 1563 był dworzaninem i sekretarzem Zygmunta Augusta. Po śmierci króla osiadł na stałe w rodzinnym Czarnolesie. Jego spokojne życie przerwała śmierć ukochanej córeczki Urszulki, której poświęcił "Treny", a następnie drugiej córki Hanny. Tragedie te przyczyniły się do pogorszenia jego własnego stanu zdrowia. W 1584 roku powstały Pieśni, a także Fraszki, tragedia nawiązująca do antyku – Odprawa posłów greckich (wystawiona 1578 w obecności Stefana Batorego), a także wierszowana
parafraza Psałterza Dawidowego (1579).
2. (TREN I) Utwór jest swoistym wprowadzeniem do świata ojca pogrążonego w rozpaczy. Kochanowski ukazuje nieznaną stronę swojej osobowości, z której istnienia wcześniej nie zdawał sobie sprawy. Musi bowiem mierzyć się z kryzysem wszystkich wyznawanych przez siebie wartości. „Tren I” przedstawia rozpacz ojca, który właśnie stracił ukochaną córeczkę. Tren rozpoczyna się apostrofą do tradycji żałobnej. Podmiot liryczny przywołuje w utworze sylwetki poetów i filozofów starożytnej Grecji. Heraklit i Symonides kojarzą się osobie mówiącej z pesymistyczną wizją świata. Poeta wie jak trudnym zadaniem będzie stworzenie cyklu utworów poświęconych Urszuli, więc Prosi o pomoc antycznych mistrzów, mając nadzieję, że dodadzą mu siły do ukończenia dzieła oraz zmierzenia się ze swoim bólem. Podmiot liryczny odwołuje się do czasów starożytnych, ponieważ śmierć towarzyszy człowiekowi od zawsze. Poeta prosi płacz, wzdychanie i załamywanie rąk, aby pomogły mu wyrazić żal po odejściu ukochanej córki. Śmierć zostaje w utworze określona jako „niepobożna”. Podmiot liryczny odrzuca myśl, że śmierć mogłaby pochodzić od Boga, być naturalną koleją rzeczy. Poeta posługuje się alegorią słowików i smoka, by pokazać tragedię - śmierci swojej córki. Smok, symbolizujący śmierć, upatrzył sobie słowicze gniazdo, ukryte w gałęziach. Pisklęta przypominają poecie bezbronne dzieci. Obraz ten przypomina poecie ostatnie chwile przed odejściem Orszulki. Ojciec zupełnie jak matka pisklaków obserwował stan dziewczynki, ale nie był w stanie ocalić jej życia. W ostatniej części trenu, osoba mówiąca zwraca się do pocieszycieli. Bliscy poety próbują go przekonać, że rozpacz nie ma sensu, a jego troski kiedyś się skończą. Poeta nawiązuje do biblijnego motywu vanitas, (Księga Koheleta). Przedstawia on pesymistyczną wizję świata, w którym żadne działanie nie ma sensu, ponieważ wszystkie ludzkie starania idą na marne w momencie śmierci.
(TREN V) Utwór w całości stanowi metaforę – poeta porównuje Urszulkę do drzewa oliwkowego, które zostaje nieopatrznie ścięte przez ogrodnika.
Orszulka porównana do małej oliwki zostaje ukazana jako małe bezbronne dziecko, mające przed sobą całe życie. Ogrodnik uosabia tu śmierć. Ojciec nie może pogodzić się z wyrokami losu.
3.
a) apostrofa do greckiej bogini świata zmarłych, Persefony.
b) epitety: „ostre cienie lub rodne pokrzywy”
c) porównanie homeryckie,
d) personifikacja,
e) metafory,
parafraza Psałterza Dawidowego (1579).
2. (TREN I) Utwór jest swoistym wprowadzeniem do świata ojca pogrążonego w rozpaczy. Kochanowski ukazuje nieznaną stronę swojej osobowości, z której istnienia wcześniej nie zdawał sobie sprawy. Musi bowiem mierzyć się z kryzysem wszystkich wyznawanych przez siebie wartości. „Tren I” przedstawia rozpacz ojca, który właśnie stracił ukochaną córeczkę. Tren rozpoczyna się apostrofą do tradycji żałobnej. Podmiot liryczny przywołuje w utworze sylwetki poetów i filozofów starożytnej Grecji. Heraklit i Symonides kojarzą się osobie mówiącej z pesymistyczną wizją świata. Poeta wie jak trudnym zadaniem będzie stworzenie cyklu utworów poświęconych Urszuli, więc Prosi o pomoc antycznych mistrzów, mając nadzieję, że dodadzą mu siły do ukończenia dzieła oraz zmierzenia się ze swoim bólem. Podmiot liryczny odwołuje się do czasów starożytnych, ponieważ śmierć towarzyszy człowiekowi od zawsze. Poeta prosi płacz, wzdychanie i załamywanie rąk, aby pomogły mu wyrazić żal po odejściu ukochanej córki. Śmierć zostaje w utworze określona jako „niepobożna”. Podmiot liryczny odrzuca myśl, że śmierć mogłaby pochodzić od Boga, być naturalną koleją rzeczy. Poeta posługuje się alegorią słowików i smoka, by pokazać tragedię - śmierci swojej córki. Smok, symbolizujący śmierć, upatrzył sobie słowicze gniazdo, ukryte w gałęziach. Pisklęta przypominają poecie bezbronne dzieci. Obraz ten przypomina poecie ostatnie chwile przed odejściem Orszulki. Ojciec zupełnie jak matka pisklaków obserwował stan dziewczynki, ale nie był w stanie ocalić jej życia. W ostatniej części trenu, osoba mówiąca zwraca się do pocieszycieli. Bliscy poety próbują go przekonać, że rozpacz nie ma sensu, a jego troski kiedyś się skończą. Poeta nawiązuje do biblijnego motywu vanitas, (Księga Koheleta). Przedstawia on pesymistyczną wizję świata, w którym żadne działanie nie ma sensu, ponieważ wszystkie ludzkie starania idą na marne w momencie śmierci.
(TREN V) Utwór w całości stanowi metaforę – poeta porównuje Urszulkę do drzewa oliwkowego, które zostaje nieopatrznie ścięte przez ogrodnika.
Orszulka porównana do małej oliwki zostaje ukazana jako małe bezbronne dziecko, mające przed sobą całe życie. Ogrodnik uosabia tu śmierć. Ojciec nie może pogodzić się z wyrokami losu.
3.
a) apostrofa do greckiej bogini świata zmarłych, Persefony.
b) epitety: „ostre cienie lub rodne pokrzywy”
c) porównanie homeryckie,
d) personifikacja,
e) metafory,
