Odpowiedź :
Perswazja
Korzenie perswazji sięgają greckiej agory, kiedy to retorycy używali różnych technik, aby wywrzeć wpływ na swoich słuchaczy oraz zmienić ich zdanie na omawiany temat. Wśród mnogości poglądów innych oponentów mówcy tacy musieli wykształcić i nauczyć się używania zasad, które przekonywały ich audytorium. Postaciami szczególnie związanymi i mającymi wpływ na rozwój retoryki, która nierozerwalnie połączona jest z perswazją byli m.in..: Koraks i Tejzjasz, a także Platon i Arystoteles. Co współcześni językoznawcy mówią o perswazji? Według Mirosława Korolko ,,przedmiotem perswazji może być każda sprawa podlegająca wartościowaniu intelektualnemu, etycznemu lub emocjonalnemu”. Stanowić ona będzie wpływ jednego podmiotu na drugi. Warto przyjrzeć się genezie słowa, która może nam wiele powiedzieć o samym zjawisku. Wyraz ,,perswazja” pochodzi od łacińskiego persuasio i oznacza przekonanie, wiarę, opinię, przesąd. Wiąże się także z czasownikiem persuadere: namówić, nakłonić, radzić, zachęcać, oczarować.Istotne jest, by wiedzieć, że na proces perswazji składają się: możliwość wyboru dla odbiorcy, uwzględnienie jego potrzeb psychicznych, logika argumentów przekonującego, uczciwość etyczna. Znaczna większość badaczy jest zgodna co do tego, że istota perswazji nie zależy od jej skuteczności, bowiem za perswazję powinno się uznać sam fakt podjęcia inicjatywy, której intencją – spełnioną bądź nie – jest wpłynięcie na odbiorcę.
Techniki perswazji.
Przejdziemy teraz do omówienia sześciu zasad perswazji opracowanych przez Roberta Cialdini’ego, na których wspierało się później wielu badaczy w swoich podziałach. Odnalazły one stałe miejsce w marketingu, a także psychologii, a badania nad nimi oraz praca nad klasyfikacją wciąż trwają. Warto zaznaczyć, że techniki te wykorzystują ludzkie automatyzmy, dlatego też zyskały sobie taką popularność. Cialdini wyróżnia: regułę wzajemności, konsekwencji (zaangażowania), społeczny dowód słuszności, regułę lubienia, autorytetu oraz niedostępności.
Czym jest manipulacja?
Słowo manipulacja pochodzi od łacińskiego manus, co oznacza „ręka”. Można użyć metafory, że manipulacją jest przecież „trzymanie kogoś w garści”. Podstawową różnicą między manipulacją a perswazją będzie przekonanie odbiorcy komunikatu o braku alternatywy wyboru, która – jak było powiedziane powyżej – występuje w zjawisku perswazji. Podczas procesu manipulacji nadawca maskuje swoje intencje lub przedstawia fałszywe pobudki działania, podczas gdy te rzeczywiste pozostają ukryte. Towarzyszą jej nierzadko wyolbrzymienia, metafory i inne środki, zastępujące przekaz wprost. Co jednak ważne, manipulacja posługuje się podobnymi do perswazji narzędziami i to jest główna przyczyna trudności w rozpoznawaniu i rozróżnianiu ich.Subtelna różnica między zjawiskami polega na tym, że w przypadku manipulacji odbiorca nie zdaje sobie sprawy z wywieranego na niego wpływu, co odbiera mu możliwość swobodnego wyboru między opcjami, natomiast w perswazji ma świadomość bycia pod wpływem komunikatu nadawcy, zatem postawiony jest w pozycji równorzędnego partnera dyskusji.
