Kto mówi? Podmiot zbiorowy (forma nam) -są to wierni, lud Boży.
Do kogo? Do Maryi nazywanej Bogurodzica, matka Chrystusa (podkreślone macierzyństwo) i dziewica (podkreślona czystość), do Chrystusa nazywanego Bożycem, czyli synem Boga. Wspomniany jest też Jan Chrzciciel jako pośrednik między ludźmi i Chrystusem.
Co? Prosi o pomoc.
Jak? W sposób pokorny, ale przemyślany, stosując starannie dobrane słownictwo.
Pieśń jest modlitwą, prośbą skierowana przez ludzi do Matki Boskiej i Chrystusa. W pierwszej strofie wierni zwracają się do Marii, nazywanej Bogurodzicą, dziewicą, wybraną przez Boga, mającą u niego uznanie, cześć. Błagają, aby wstawiła się za nimi u Jezusa, zjednoczyła go dla nich, uczyniła przychylnym.
Użyte w tekście słowo matka w średniowieczu było zdrobnieniem (czyli Maryja to mateczka).
W drugiej strofie pojawia się prośba do Syna Bożego, by ze względu na zasługi Jana Chrzciciela usłyszał ludzkie glosy, modlitwy i spełnił pragnienia ludzi: dal im pobożne, szczęśliwe i dostatnie życie na ziemi, a po śmierci - pobyt w raju.
