Ludność Polski - migracje i rozmieszczenie
1. Nierównomierne rozmieszczenie ludności w Polsce wynika z:
- rozwoju gospodarczego i uprzemysłowienia danego obszaru, np. Wyżyna Śląska odznacza się wysokim poziomem przemysłu oraz najwyższą gęstością zaludnienia
- ukształtowania powierzchni, np.
tereny wyższych partii gór są niezamieszkiwane lub słabo zamieszkiwane - warunków klimatyczno-glebowych umożliwiających rolnictwo, np.
obszary o nieurodzajnych glebach i krótkim okresie wegetacyjnym odznaczać się będą niższym poziomem zaludnienia niż tereny o żyznych glebach i sprzyjającym klimacie np. Niziny Śląskiej
2. Główne kierunki migracji zagranicznych Polaków
- Europa Zachodnia
- sąsiedzi Polski - np. Niemcy, Czechy
- Stany Zjednoczone
- Ameryka Południowa - np. Brazylia, Argentyna
przyczyny:
- możliwość podjęcia lepiej płatnej pracy
- chęć poprawy warunków życia i podniesienia jego standardu
- brak możliwości rozwoju w miejscu zamieszkania
- represje polityczne
- przymus wyjazdu i wysiedlenia
- chęć poznania świata
skutki:
- poprawa finansów
- rozdzielenie rodzin
- starzenie się społeczeństwa, ponieważ wyjeżdżają głównie osoby młode
- zmniejszenie liczby ludności
3. Wpływ migracji na zaludnienie i strukturę wiekową wsi i stref podmiejskich
wieś:
- problem starzenia się społeczeństwa
- wyludnianie wsi
strefy podmiejskie:
- odmłodzenie społeczeństwa na skutek przyjazdu rodzin z dziećmi
- zwiększenie liczby ludności
Obecnie w Polsce obserwuje się tendencję wzrostową, jeśli chodzi o migracje z miast do terenów podmiejskich lub otaczających wsi.
Ludność preferuje spokojne życie wiejskie oraz możliwość posiadania własnej ziemi.
Jednakże wsie peryferyjne, czyli takie, które oddalone są od miast odznaczają się ujemnym saldem migracji.
