Odpowiedź :
1. Najważniejsze przejawy kryzysu republiki rzymskiej pod koniec II wieku:
- słaby senat, nie mogący podołać swoim obowiązkom
- rywalizacje i wojny między wodzami
- nie podporządkowywanie się prawom republiki
- powiększanie latyfundiów - majątków możnych kosztem ubożenia chłopów
- ucieczki chłopów do miast
- wzrost liczby biedoty
- niechęć niewolników do pracy
2. W Rzymie duże znaczenie miała armia, w szczególności ich dowódcy (wodzowie). Często mieli decydujący głos w ważnych kwestiach. Wzrost ich roli w polityce był przyczyną konfliktów. Armia stała się bowiem narzędziem walki politycznej. Dowódcy zawierali tajne sojusze (triumwiraty), zapewniając sobie i swoim ludziom dochodowe stanowiska i wpływ na podejmowane decyzje.
3. Pryncypat to forma rządów zainicjowana przez Oktawiana Augusta w okresie Cesarstwa Rzymskiego. Władza była sprawowana przez jednostkę, która, będąc tzw. "pierwszym obywatelem" skupiała w swoich rękach rządy, pozorując opieranie się na prawach republiki.
Oktawian najpierw został "pierwszym obywatelem i pierwszym senatorem". Zaczęto tytułować go mianem cesarza. Ukrywał się ze swoimi zamiarami, manipulował opinia publiczną. Publicznie niby rezygnował ze swoich uprawnień, pozorując przywracanie władzy senatowi. W praktyce uniezależnił się jednak od senatu. Senat zaś, bojąc się go, obdarzał kolejnymi stanowiskami.
- wprowadził zasadę kumulacji stanowisk, co dało mu najwyższą pozycję w państwie
- zaczął wydawać własne edykty (rozporządzenia)
- zyskał prawo zwoływania senatu i zgromadzeń
- otrzymał władzę nad wojskiem, nadzór nad obyczajami, a nawet został najwyższym kapłanem
- to on wskazywał kandydatów na najwyższe stanowiska
- dla swojej ochrony posiadał własna armię (gwardia pretoriańska)
W ten sposób doszedł do pełnej władzy.
