Odpowiedź :
Celem moich rozważań jest odpowiedź na pytanie „Własne szczęście czy obowiązek wobec ogółu? Jakie decyzje podejmują bohaterowie
literaccy?”. Motyw heroizmu jest nieodłączny twórczości literackiej od wielu epok. Według mnie większość bohaterów literackich poświęca
własne szczęście wybierając obowiązek wobec ogółu. W swojej pracy odwołam się do powieści Alberta Camusa zatytułowanej „Dżuma”,
mitu o Prometeuszu oraz do powieści Stefana Żeromskiego „Ludzie bezdomni”.
Bohater „Dżumy” Alberta Camusa- doktor Bernard Riuex od początku epidemii niebezpiecznej choroby podejmuje z nią walkę. Jest
prawdziwym lekarzem z powołania, który wykonuje swój zawód z pełnym poświęceniem. Osobiste problemy nie są dla niego przeszkodą w
zmaganiach o ludzkie życie. Pomimo swojego oddania, nie uważa się za bohatera i zachęca innych do podjęcia jego postawy. Porusza
sumienia społeczności, bo wie, że walka w pojedynkę jest niedorzeczna. Innym bohaterem powieści oddanym walce z zarazą jest Jean
Tarrou. Mężczyzna z zapałem pomaga ciężko chorym ludziom, a nawet tworzy oddziały sanitarne. Zmagania z chorobą zakaźną
uszczęśliwiają go i zapewniają wewnętrzny spokój. W utworze Camusa znajdujemy wiele postaci, które poświęcają własne życie na rzecz
dobra ogółu. Autor daje nam do zrozumienia, że zaangażowanie, uczciwość i solidarność potrafi pokonać największe przeciwności losu.
Innym przykładem poświęcenia dla dobra społeczeństwa jest historia Prometeusza, który sprzeciwia się bogom by polepszyć byt
człowieka. Bogowie nie byli przychylni ludziom. Tytan złamał zakaz i potajemnie wykradł ogień z Olimpu, aby człowiek nie żył w zimnie i
mroku. Prometeusz wiedział jaka kara grozi mu za ten czyn, jednak postanowił oddać się swojej idei. Bunt przyniósł mu srogi wyrok- został
przywiązany do skały, a nadlatujące ptaki wydziobywały jego wątrobę. Cierpienie trwało nieustannie, ponieważ dzięki ingerencji Bogów
narząd odrastał na nowo. Ból jednak nie sprawił aby heros żałował swoje heroicznej postawy.
Tomasz Judym, postać występująca w „Ludziach bezdomnych” Stefana Żeromskiego to lekarz, który wywodził się z biednej rodziny
robotniczej. Dzięki swoim umiejętnością i upartości w dążeniu do celu udało mu się sporo osiągnąć. Mężczyzna czuł jednak, że musi się
odwdzięczyć światu za szansę jaką otrzymał. Znał życie ubogich i zapragnął walczyć ze społeczną niesprawiedliwością. Pomagał
najbiedniejszym, do czego również namawiał innych ludzi. Nie przeszkadzała mu samotna walka z niedostatkiem. Dla swojej idei poświęcił
całe życie prywatne, a nawet odrzucił ukochaną Joasię czy skazał się na samotność. Całkowite oddanie się ważnej sprawie czynią z Tomasza
przykład osoby, która ofiarowała wszystko co ma dla dobra ludzkości.
Podsumowując moją pracę myślę, że przedstawione przeze mnie przykłady postaci świetnie potwierdzają moją tezę, iż większość
bohaterów literackich poświęca własne szczęście wybierając obowiązek wobec ogółu. W każdym z wymienionych utworów postać literacka
wykazuje heroiczną postawę. Nie zawsze wybór między osobistym dobrem, a pomyślnością społeczeństwa jest łatwy. Dla tych bohaterów
miłość do innych ludzi i słuszna idea były priorytetowe.
