Uważał, że Paryż był pięknym miastem i uwielbiał tam przebywać. W stolicy Francji Wokulski widział ogromny postęp cywilizacyjny w porównaniu do Warszawy. Poznał tam również wielu uczonych i mądrych ludzi, których bardzo szanował. Planował rozwijać się w Paryżu i zacząć prowadzić tam kolejną działalność. Zawsze chwalił to miasto i na jego pogląd mieli znaczenie inni mieszkańcy, których uważał za ludzi szczęśliwych i utalentowanych. Jakby nie list od prezesowej Zasławskiej i miłość do Izabeli prawdopodobnie zostałby tam na stałe. To dowodzi, że w oczach Stanisława Paryż był bardzo wyidealizowany i sprzyjał jego interesom.
