Przykładowy początek relacji z obrzędu dziadów w książce Dziady Adama Mickiewicza
Mamy dziś dzień zaduszny więc wybrałem się do kaplicy. Wokoło mnie pełno jest ludzi z okolicznej wioski. Zgaszono właśnie wszystkie światła i zamknięto drzwi, żeby światło księżyca nie dostało się do środka. Wszyscy zebrani w kaplicy podchodzą właśnie do trumny. Stoi też nad nią guślarz. Odpala kądziel, a w powietrzu niczym przygnane przez wiatr pojawiają się aniołki. Guślarz rozwiązał ich problem i znikły. Nawet nie zauważyłem, że zbliża się już północ. Na środku kaplicy ludzie stawiają teraz kocioł z wódką, który po chwili podpalają. W oparach alkoholu widoczny jest upiór Złego Pana. Jest na prawdę przerażający. (...)
Pisząc opis wydarzeń w czasie teraźniejszym musimy używać czasowników w tym czasie. Dodatkowo zgodnie z instrukcją opisujemy wszystkie wydarzenia jako my sami.
Najprościej jest patrzeć na treść lektury i opisywać czytane wydarzenia w czasie teraźniejszym i w pierwszej osobie jako widz.
