Cele badań oraz wkład polskich badaczy Obecnie na terenach okołobiegunowych bieguna południowego prowadzi się badania monitoringowe ekosystemy polarne i morskie oraz prowadzi się badania zajmujące się zmianami klimatu.
Na Wyspie Króla Jerzego znajduje sięPolska stacja im. Henryka Arctowskiego. Nazwana jest na cześć wybitnego polarnika Henryka Arctowskiego, który razem z Antonim Dobrowolskim w 1897-1899 prowadzili badania geologiczne, geomorfologiczne, oceanograficzne i meteorologiczne na Antarktydzie Zachodniej.
Naukowcy obserwują i analizują właściwości lodu morskiego, wieloletniej zmarzliny oraz zmian poziomu morza. Oprócz tego naukowcy zajmują się bioróżnorodnością Antarktyki - prowadzą monitoring zwierząt, które występują w tych obszarach.
Położenie i środowisko przyrodnicze Arktyki Arktyka to obszar okołobiegunowy położony w okolicach bieguna północnego. Określa się, że jej granice można wyznaczyć za pomocą równoleżnika 66°33'N, czyli koła podbiegunowego północnego oraz za pomocą izotermy +10°C. Państwa, których terytoria leżą w Arktyce to Kanada, Stany Zjednoczone, Grenlandia, Islandia, Norwegia, Szwecja, Finlandia oraz Rosja.
W centralnej części Arktyki znajduje się Ocean Arktyczny, na którym występuje zlodzenie. Na południowych krańcach znajdują się lądy, które porasta roślinność tundrowa oraz roślinność drzewiasta typu tajga. Klimat Arktyki jest zróżnicowany, występuje tu strefa klimatów okołobiegunowych o cechach morskich oraz strefa klimatu polarnego. Przykładem łagodnego klimatu jest wyspa Svalbard, gdzie lata są chłodne, ale średnia temperatura powietrza oscyluje >0°C.
Obecnie jednak obszar ten narażony jest na zmiany klimatu, przez co ekosystem polarny ulega zniszczeniu. Lód topnieje, tym samym pozbawiając naturalnego siedliska zwierząt takich jak niedźwiedzie polarne.
Na obszarze tym dochodzi do występowania zjawiska dnia i nocy polarnych.
