Ruch obiegowy Ziemi — następstwa
A. Na równiku, w dniach 21 marca i 23 września Słońce góruje w zenicie, promienie słoneczne padają wówczas prostopadle na powierzchnię Ziemi. W pozostałych dnia Słońce znajduje się niżej nad horyzontem. Dzienna droga Słońca przez cały rok jest zawsze równa nocnej, dlatego dzień i noc zawsze trwają po 12 godzin.
B. Na zwrotniku Raka w dniu 22 czerwca Słońce góruje w zenicie i jego promienie padają prostopadle na powierzchnię Ziemi. W pozostałych dnia Słońce góruje niżej. Dzień i noc mają różną długość. Na zwrotniku Raka najdłuższy dzień jest latem (22 czerwca), natomiast najkrótszy zimą (22 grudnia).
C. Na kole podbiegunowym północnym w dniu 22 czerwca (przesilenie letnie) Słońce widoczne jest przez całą dobę. Takie zjawisko nazywamy dniem polarnym. Podczas przesilenia zimowego, czyli 22 grudnia Słońce nie wschodzi przez 24 godziny. To zjawisko nazywamy nocą polarną.
Wśród następstw obiegowego ruchu Ziemi znajdują się m.in.:
Dni 21 marca i 23 września to dni równonocy — Słońce góruje w zenicie nad równikiem, a dzień i noc na całej Ziemi trwają po 12 godzin.
Przesilenie letnie przypada na 22 czerwca, kiedy to Słońce góruje w zenicie nad zwrotnikiem Raka, a za kołem podbiegunowym północnym trwa dzień polarny. Im dalej na północ tym dzień jest dłuższy.
22 grudnia to dzień przesilenia zimowego — Słońce góruje w zenicie nad Zwrotnikiem Koziorożca, za kołem podbiegunowym południowym trwa dzień polarny, a za północnym — noc polarna. Im dalej na południe tym dzień trwa dłużej.
Górowanie Słońca w zenicie ma miejsce tylko w strefie międzyzwrotnikowej — między zwrotnikami dwa razy do roku, a na zwrotnikach raz.