Odpowiedź:
1.Pierwsze miasta lokacyjne to Złotoryja, Lwówek i Wrocław.
2.lokacja - zakładanie wsi lub miast; w Polsce lokacji dokonywano od XII w.
3.Mieszkańcy wybierali władze miejskie. Była to rada miejska z burmistrzem na czele oraz ława sądowa.
4.Kupcy należeli do najbogatszych mieszkańców średniowiecznych miast.
Najliczniejszą grupę mieszkańców miast stanowili rzemieślnicy. Należeli do nich między innymi: piekarze, rzeźnicy, krawcy, szewcy, garncarze, tkacze.
5.Mieszkańców średniowiecznych miast nazywamy mieszczanami. Należeli do nich głównie kupcy i rzemieślnicy. Jednak w mieście mieszkali też księża, pełniący swe posługi w kościołach, i zakonnicy (na przykład franciszkanie i dominikanie), którzy zakładali swoje klasztory w obrębie miejskich murów. Miasto przyciągało również licznych żebraków i włóczęgów.
Opis:Miasta średniowieczne charakteryzowały się centralnie położonym rynkiem, centrycznym lub szachownicowym układem ulic, murami obronnymi. W renesansie budowano miasta, których struktura zabudowy i architektura były odpowiednie dla celów obronnych. Rozwinęła się zabudowa wokół głównego placu miasta, który miał kształt prostokąta o proporcjach zbliżonych do 1/1,5. W okolicach rynku budowano kamienice dla mieszczan, a ratusz stanowił jedną z największych budowli miasta. W dobie baroku natomiast istotną ideą stało się upiększanie miast. Jednym ze sposobów ubarwienia monotonii, kamienic, placów i ulic, stało się zakładanie parków i ogrodów. Budowano wówczas duże place, które pełniły rolę miejsc przeznaczonych na życie towarzyskie. Zmieniła swoją rolę dzielnica rezydencjalna, którą przeniesiono poza obręb miasta, gdzie zaczęła pełnić funkcję reprezentacyjną.
