Wiele wydarzeń z życia Nerona, bohatera "Quo Vadis" Henryka Sienkiewicza, potwierdza, że był on szalonym władcą.
Pierwszym faktem potwierdzającym postawioną tezę jest zabójstwo jego rodziny. Tylko osoba niespełna zmysłów zabić może swoją matkę, żonę i brata.
Neron nie dbał też o swój lud, był wobec niego bezwzględny i okrutny, co potwierdza jego postępowanie wobec pożaru Rzymu i sam fakt, że pożar ten wywołany został na jego rozkaz. Podczas gdy ludzie cierpieli w płomieniach Neron myślał nad nowymi pieśniami co tylko potwierdza jego egoizm, bezwzględność i szaleństwo.
Neron, jak na szaleńca przystało, nie miał też żadnych barier moralnych. Nie stanowiło dla niego problemu oskarżenie chrześcijan o podpalenie Rzymu. Wiedząc, że to on jest winny pożaru, jako władca wykazał się nielojalnością i kłamstwem.
Powyższe argumenty potwierdzają postawioną przez nas tezę i pokazują, że Neron nie tylko był władcą szalonym ale także bezdusznym i okrutnym.
Pisząc naszą wypowiedź warto podzielić ją na następujące części:
- wstęp - gdzie przedstawiamy naszą tezę/opinię na dany temat,
- rozwinięcie - gdzie argumentujemy naszą opinię i podajemy przykłady z literatury, które potwierdzają nasze zdanie,
- zakończenie - gdzie podsumowujemy naszą wypowiedź.
